Λέξεις

Θα μπορούσα να μιλάω ακατάπαυστα

και  καθόλου μα καθόλου  φλύαρα

κι ας μην μου το ‘χεις – μυστικό –

δε μέτρησα ποτέ την γνώμη σου να ξέρεις.

Απλά ερωτεύτηκα, δέθηκα κι αγάπησα τις λέξεις.

Νιώθω το βάρος που κουβαλάνε στην πλάτη τους. 

Γι’ αυτό  απ’ το στόμα μου, δεν θα τις ακούσεις να βγαίνουν εύκολα,

για να μην με μπερδέψεις μ’ εκείνους, τους κοινούς και κοντινούς

που σαν μιλάνε βιάζουν αυτές και τ’ αισθήματά μας.

Για αυτό  και όταν γράφω προτιμώ ένα στυλό βαρύ

για να θυμίζει όσα κουβαλάνε …  κι ας με καθυστερεί.