Κυριακή, Απριλίου 29, 2007

ΔΡΟΜΟΙ ΚΑΙ ΔΡΟΜΟΙ

Εάν κανείς δει μόνο το τίτλο του παρών κειμένου θα μπορούσε κάλλιστα να φανταστεί χίλια δυο πράγματα και ερμηνείες που θα μπορούσαν να γραφτούν. Η λέξη δρόμος αρκετούς θα τους παραπέμπει στις διάφορες επιλογές που κάνει ο καθένας μας στην ζωή του και στον δρόμο που ακολουθεί σε αυτή. Γράφοντας αυτό το κείμενο εγώ αναφέρομαι στους δρόμους με την αυστηρή έννοια της λέξης δρόμος με αφορμή μια φράση του Στέργιου και ευελπιστώντας σε μια μεγάλη συζήτηση που θα μπορούσε να γίνει για αυτό το θέμα. Κάποτε ο Στέργιος Κατσιαρός ( ποιος είναι εγώ δεν θα σου πω, εάν θες μπορείς να βρεις μόνος σου) είχε πει…αυτούς τους δρόμους τους ένοιωσα δικούς μου μόνο όταν διαδηλώναμε και όταν*…Οι δρόμοι είναι δημόσιοι δηλαδή ανήκουν στον λαό και όχι σε κάποιον ιδιώτη ( εκτός λίγων εξαιρέσεων).
Για μεγάλο διάστημα ένοιωθα τους δρόμους και εγώ δικούς μου στις διαδηλώσεις, όταν σταμάτησα να νοιώθω αυτό το συναίσθημα ήταν ένα από τους λόγους που δεν ξαναπήγα σε διαδήλωση ( οι άλλοι λόγοι δεν έχουν σχέση με το κείμενο για αυτό και δεν αναφέρονται ). Οι δρόμοι που κάποτε, αλλά όχι τώρα δυστυχώς, ένοιωθα δικοί μου ήταν αυτοί της παλιάς μου γειτονιάς όταν ήμασταν πιτσιρικάδες και παίζαμε χωρίς έγνοιες. Αναφέρομαι στην γειτονιά μου με τον όρο παλιά , παρόλο που συνεχίζω να ζω στην ίδια, λόγω ότι τίποτα από όλα αυτά που ζούσαμε τότε με κάποιους δεν μου φαντάζει ίδιο με αυτά που ζούνε τώρα. Κάποτε ένοιωθα δρόμους δικούς μου, δρόμους που τους φτιάχναμε εμείς για να διασχίσουμε καλλιέργειες από καλαμπόκια, τα περιπετειώδη καλοκαίρια της παιδικής μου ηλικίας στον Ελαιώνα. Τώρα πια δεν νομίζω να υπάρχουν ακόμα αυτές οι καλλιέργειες.
Τώρα οι μόνοι δρόμοι που νοιώθω δικοί μου είναι αυτοί που φαντάζομαι μέσα στο μυαλό μου και αυτοί που με οδηγούν σε αγαπημένες καταστάσεις… μια ανηφόρα στο Πέραμα, ένας χωματόδρομος στην Άνδρο, ένα σοκάκι στην Αλεξάνδρεια. Αλήθεια εσείς ποιους δρόμους νοιώθετε δικούς σας;
* την συνέχεια της φράσης οποιοσδήποτε μπορεί να την μάθει εάν με ρωτήσει αλλά όχι μέσω internet (ευτυχώς ή δυστυχώς). Αναφέρομαι στην Στέργιο με οικειότητα που για κάποιους δεν αρμόζει στην διαφορά ηλικίας που έχουμε αλλά μια οικειότητα που αρμόζει σε ανθρώπους με τους ίδιου σκοπούς και στόχους..