Τρίτη, Ιανουαρίου 27, 2009

ΖΩΗ Ή ΠΟΝΟΣ

Πόνος, γέννα, χαρά, παιδικότητα, γέλιο, ξενοιασιά, όνειρα.

Φόνος, μεγάλωμα, σκλήρυνση, φόβος, δάκρυ, εφιάλτες, πόνος.

Δειλία, λυκοφιλία, ρουτίνα, σοβαροφάνεια, ασυνέπεια, συμβιβασμός, πόνος.

Έρωτας, αγάπη, λουλούδι, άνοιξη, απόρριψη, πόνος, θάνατος.

Σάββατο, Ιανουαρίου 24, 2009

ΈΧΩ ΈΝΑ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ

Είναι η Αλεξάνδρεια που με τραβάει κοντά της.

Χρωστάω ένα κέρασμα στη Ρώμη.

Οφείλω να πω μια συγνώμη στη Λευκωσία.

Έχω αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς στο Λονδίνο.

Είναι τα φανάρια στο Βερολίνο που θέλω τόσο να χαζέψω.

Είναι η ματιά της αξιοπρέπειας που θέλω να αντικρίσω στη Chiapas.

Θέλω να πάω στο πιο γαλάζιο του ουρανού σημείο, για να αγκαλιάσω ξανά τον αδερφό μου.

Αλλά θα τα άλλαζα όλα για βόλτα στο πιο άσχημο τόπο του κόσμου αρκεί να ήσουν δίπλα μου και να μου κράταγες το χέρι...Μα τι λέω, αυτός θα ήταν ο πιο όμορφος τόπος... Θα τον ομόρφαινες εσύ...

Τετάρτη, Ιανουαρίου 14, 2009

ΦΕΥΓΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ

Άλλοι πάνε στο Λονδίνο για να δούνε το Big Ben, άλλοι για το Βρετανικό μουσείο, άλλοι για τα Harrods, άλλοι για το Madame Tussaud ’s και άλλοι για βινύλια ...
Τα ξαναλέμε εντός λίγων ημερών ανανεωμένοι και με πιο πλούσια δισκοθήκη....


SOUNDTRACK ΤΑΞΙΔΙΟΥ: 1, 2, 3

Τετάρτη, Ιανουαρίου 07, 2009

ΣΤΗ V ( ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΠΟΤΕ)

Έχω βρεθεί στο τόπο που γεννιούνται τα όνειρα. Έχω δει πως οι κατάρες γίνονται ευχές. Έχω αντικρίσει τον θάνατο και τότε κατάλαβα πως όσα έζησα ήταν υπεραρκετά. Νόμισα πως είχα κάνει την θλίψη φίλη και τώρα πια δεν την αντέχω. Η ζωή μου παραμένει ίδια με πριν σε γνωρίσω. Απλά τώρα μου φαίνεται τόσο κενή. Τόσο κενή όσο και ένας ατέλειωτος χειμώνας που δεν θα δώσει ποτέ τη θέση του στην άνοιξη. Κι αυτή η μυρωδιά που πήρα από την άνοιξη θα με κάνει για πάντα δυστυχισμένο...

Δευτέρα, Ιανουαρίου 05, 2009

Ο ΜΠΑΡΜΠΑ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΙ Η ΑΠΟΛΗΣΜΟΝΙΑ

Σαν σήμερα ένας αιώνας ιστορίας χάθηκε;

Σαν σήμερα ένας αιώνας αγώνων χάθηκε;

Σαν σήμερα οι κατάρες κέρδισαν τις ευχές;

Σαν σήμερα ο θάνατος κέρδισε τη ζωή;

Η απάντηση θα είναι ναι , εάν αυτός που χάθηκε πριν ένα χρόνο είναι συνάμα και αυτός που δεν θα γίνουμε ποτέ. Όμως εάν γίνουμε και κάνουμε έστω και λίγα από αυτά που έκανε ο μπάρμπα Γιάννης τότε η απάντηση θα είναι όχι.
Αδελφέ ευχαριστώ για την υπενθύμιση. Καλή ακρόαση.


Υ.Γ: Παρόλο που η προχειρότητα είναι ένα από τα χαρακτηρίστηκα μου υπόσχομαι να επανέλθω με ένα ακόμα post για το συγκεκριμένο θέμα.Σε όποιον άρεσε το τραγούδι κερασμένο.