ΣΤΗ V ( ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΠΟΤΕ)

Έχω βρεθεί στο τόπο που γεννιούνται τα όνειρα. Έχω δει πως οι κατάρες γίνονται ευχές. Έχω αντικρίσει τον θάνατο και τότε κατάλαβα πως όσα έζησα ήταν υπεραρκετά. Νόμισα πως είχα κάνει την θλίψη φίλη και τώρα πια δεν την αντέχω. Η ζωή μου παραμένει ίδια με πριν σε γνωρίσω. Απλά τώρα μου φαίνεται τόσο κενή. Τόσο κενή όσο και ένας ατέλειωτος χειμώνας που δεν θα δώσει ποτέ τη θέση του στην άνοιξη. Κι αυτή η μυρωδιά που πήρα από την άνοιξη θα με κάνει για πάντα δυστυχισμένο...