Τετάρτη, Νοεμβρίου 14, 2012

Φθηνύναμε…



Φθηναίναμε κάθε φορά που αφήναμε κι από ένα όνειρο να χαθεί στης λήθης το ξύπνημα.
Φθηνύναμε αδερφέ μου και  γίναμε νούμερα μικρά στις στατιστικές τους.
Φθηναίναμε κάθε φορά που σταματούσαμε ένα βήμα πριν από του τέλος το μονοδρόμι.
Φθηνύναμε αδερφέ μου και γνώριμες μάς είναι πια οι σκιές που μας κυκλώνουν.
Φθηναίναμε κάθε φορά που στα όμορφα ξεναγούσαμε τους αχθοφόρους των μετέπειτα εφιαλτών μας.
Φθηνύναμε αδερφέ μου και τα δαιμόνια μας γλεντούν μπροστά μας την υπακοή(;) μας.
Φθηναίναμε όταν σκορπούσαμε και δεν πεθαίναμε στη μεγάλη μας ήττα.
Φθηνύναμε αδερφέ μου και τα μαύρα μου οχτάψυχα για πρώτη φορά με φοβίζουν.