Δεν μετάνιωσα για αυτά που περιμένω να ανταμώσω,
μόνο για όσους άργησα να αφήσω πίσω.
Δεν μετάνιωσα για την μαυρίλα που με περιβάλλει,
μόνο που για λίγο την μπέρδεψα με το ουδέτερο γκρίζο σας.
Γίνεται να σε αγαπώ;
Γίνεται να αγαπώ την ανάμνηση σου;
Γίνεται να αγαπώ εσένα που υπάρχεις στην φαντασία μου;
Γίνεται αγαπώ κάτι το ανύπαρκτο;
Μετά το μεθύσι μου δεν βρήκα λόγια…
Αλλά και πριν χαμένα τα είχα…
Μετά το μεθύσι μου ήμουν λιγότερο νηφάλιος από ποτέ…
Ακόμα και πριν από το μεθύσι μου…
Μετά το μεθύσι μου σαν να μην με γνώριζα…
Αλλά και πριν το μεθύσι μου δεν με ήξερα….
Μόνο πάνω στο μεθύσι μου με αναγνώρισα…
Αλλά και αυτό κράτησε για λίγο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου