Κλειστή αυλαία

Είναι ωραίο, φαντάζομαι, το θέατρο. 

Σαν ανεβαίνεις στη σκηνή, γίνεσαι άλλος…

Ξεχνάς για λίγο όλα όσα κουβαλάς.

Ένα αστέρι, ο πρωταγωνιστής, ο αρχηγός

που έχει στραμμένα τα βλέμματα πάνω του.

Σ’ αρέσει αυτό. Τρέφει τον εγωισμό σου, μικρέ θεατρίνε

που περνιέσαι για σπουδαίος.

Τρακ κι άγχος στο  πρώτο κουδούνι.

Βαθιά ανάσα στο δεύτερο  και  στο τρίτο

έχεις  ήδη μεταμορφωθεί κι  έχεις ξεχάσει 

πόσο μαλάκας είσαι.

Παίζε θέατρο πίσω από μία κλειστή αυλαία.

Κι αν κάποια δίποδα βρουν την ρωγμή στις κουρτίνες

και  σε απολαύσουν, θα σε λατρέψουν

γιατί το ίδιο γελασμένα με σένα είναι.

Τα όμορφα δεν είναι στο λερωμένο σου σανίδι. 

Είναι στο διάβα κάθε μοναξιώτη

και μην τολμήσεις να το μαγαρίσεις.    

Παίζε θέατρο, κάνε και τέχνη, πούλα κουλτούρα

πίσω από μία αυλαία που δεν άνοιξε ποτέ.