ΓΡΑΦΩ Ο,ΤΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ part 38 – ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΑΛΚΟΟΛΙΚΟ

Είναι το αλκοόλ που κάνει τους δείκτες του ρολογιού να γυρνάνε, ώστε να ανταμώσουμε τις σημαντικές μας στιγμές… και τότε αυτοί σταματάνε.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ

Μετά τη γιορτή οι σωτήρες ξεχνιούνται στο περιθώριο της βολής.

Μετά τη γιορτή οι αγέλαστοι φτύνουν το ψεύτικο χαμόγελο που τους φόρεσαν.

Μετά τη γιορτή οι μάγοι είναι ακόμα χαμένοι και τα δώρα τους άδωρα μένουν αιώνια.

Μετά τη γιορτή τα λαμπιόνια σβήνουν και η  μιζέρια υφαίνει ιστούς στο σκοτάδι για να παγιδεύσει τις ζωές μας.

Μετά τη γιορτή ο φαύλος κύκλος της καθημερινότητας ολοένα και μεγαλώνει.

Μετά τη γιορτή οι λυτρωτές ξεχνιούνται όπως μια στιγμή ενός απλού γνωστού μας.

Μετά τη γιορτή οι μάσκες και τα προσωπεία συνεχίζουν να κυριαρχούν.

Μετά τη γιορτή οι μόνοι συνεχίζουν να ξέρουν τον τρόπο.

ΓΡΑΦΩ Ο,ΤΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ part 37 – ΥΠΟΣΧΕΣΗ

Μην υπόσχεσαι κάτι που δεν μπορείς να τηρήσεις…

ΜΟΝΑΞΙΑ

Τη μοναξιά μου την πρωτογνώρισα τραγουδισμένη απ’ τη φωτιά.

Τη μοναξιά μου τη συντρόφευσα σε όλες τις δικιές μας μάχες.

Τη μοναξιά μου πλάθω όμορφη στη φαντασία της ζωής μου.

Τη μοναξιά μου θα φτιάξω κάποια νύχτα ποίημα μαγικό.

Τη μοναξιά μου,  μου έκανα δώρο για να πάψει το κλάμα τη ψυχής μου.

Τη μοναξιά μου, μου την γυρνάνε οι πολλοί πληγωμένη για να την περιθάλψω.

Τη μοναξιά μου έχω μόνο στα υπάρχοντα μου.

Τη μοναξιά μου δεν γνώρισε ποτέ κανένας.

Υ.Γ: Λίγα Λόγια

ΑΝΑΚΥΚΛΩΜΕΝΟ

Το πρώτο ποτό από ώρα τελειωμένο…

Η νύχτα πνίγει στο σκοτάδι της την βουή των ανθρώπων…

Οι αλυσίδες σφιχτές και το κλειδί σπασμένο από μέσα στην κλειδαριά…

Οι αισθήσεις στο έπακρο και ταξιδεύουν τα αισθήματα…

Το ρολόι σαν σταματημένο από την στιγμή και ο καιρός στέκει ανήμπορος…

Το χέρι προλαβαίνει το μυαλό πριν αυτό διατάξει…

Η μοναξιά πιο κοντά από ποτέ κάνει όλα τα άλλα να φαίνονται ανούσια…

Η μοναξιά και η θλίψη είναι αυτές που καταφέρνουν να περνάνε στο κελί μας. Άλλοτε μας ελαφραίνουν από τα ζόρια και άλλοτε συνειδητά τις αφήνουμε να μας μπλέξουν σε χειρότερα . Σαράκι για τους πιο πολλούς, ίσως και κοινούς. Γοητευτικό για όσους προτιμούν το πέραμα της αναζήτησης στη λύτρωση του προορισμού.

Υ.Γ 1: Ανακυκλωμένο από εδώ.

Υ.Γ 2: Καλές γιορτές σε όλες και όλους σας. Χρόνια καλά.

ΠΕΖΟ

Την ευχαρίστηση από ένα τσιγάρο

 κι όχι στα κλεφτά να το κρατώ.

Την απόλαυση από ένα ποτό

 κι όχι την ανάγκη να το πιω.

Την ανεμελειά από ένα καφέ πρωινό

κι όχι επειγόντως να ξυπνώ.

 Αυτό αναζητώ  

κι ας φαίνεται πεζό.

ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΗ

Ένα λουλούδι με όψη μαγική

 μου είχε πει κάποτε,

πως όταν θέλει να κοιτάξει

 τον ουρανό

κοιτάει προς στη θάλασσα,

 την αντανάκλαση του.

 Όταν ρώτησα  το γιατί,

απάντησε πως  αν το θελήσει

 μόνο έτσι  μπορεί να κολυμπάει

  μέσα στον ουρανό.

Δεν φοβόταν μην πνιγεί.

Τ’ αστέρια και τα σύννεφα

θα το έσωζαν.

ΔΙΚΟ ΣΟΥ

Στο πέρασμα του χρόνου

και στις δυσκολίες

που σέρνει μαζί του

να μην ξεχάσεις στιγμή

πως κάθε αρχή

σημαίνει και ένα τέλος

Ειδάλλως τα ενδιάμεσα

δεν θα είχαν καμία σημασία.

 Όσο σημαντικά και αν ήταν.

Στα πιο σημαντικά

 ήσουν, είσαι και θα είσαι.

 Όταν γαληνέψει η σκέψη  

και κλείσει η πληγή σου

θα το καταλάβεις.

ΓΡΑΦΩ Ο,ΤΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ part 36 – ΟΝΕΙΡΑ

Να ονειρεύεσαι , δεν θέλει τίποτα – τζάμπα είναι.

Να κυνηγάς τα όνειρα σου, θέλει κουράγιο –  μπορεί να τσακιστείς.