ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ

                Να γράψω κάτι για σένα ζήτησες, μα σαν το γράψω δεν θα το αντέξεις. Να γράψω κάτι για σένα ζήτησες  αλλά δεν διευκρίνισες την οπτική. Την δική μου, την δική σου ή   των άλλων; Για αυτό σου λέω δεν θα το αντέξεις. Εκτός αν μου το υπαγορέψεις. Αλλά και τότε χλωμό. Είμαι καλός στο ν’ ακούω ίσως και στο να υπακούω. Μα όταν γράφω σαν κάτι να με πιάνει. Γίνομαι απόλυτος. Θαρρώ πως έχω όλες τις λύσεις. Δεν υπακούω σε κανένα κανόνα. Μηχανικά σε ακούω τώρα που μιλάς για σένα και θαρρείς πως μου υπαγορεύεις. Μάλλον όχι μηχανικά , γιατί καταλαβαίνω τι λες απλά δεν έχει σημασία κι όχι μόνο για αυτά που γράφω αλλά και για την πραγματικότητα. Το πως θα διατυπώσω αυτά που σκέφτομαι δεν το ξέρω ακόμα. Αυτό που ξέρω είναι το πώς θα τελειώνει… με ένα αντίο.