Τετάρτη, Αυγούστου 18, 2010

*ΕΙΚΟΝΑ

Ένα φύλο μισοξεραμένο και κομμένο
από το κλαδί του πέφτει προς το έδαφος.
Η πτώση του προς τη μητέρα για
κάποιους γη, αργή και βασανιστική .
Σαν να παλεύει και να αντιστέκεται σθεναρά
μπροστά στο προδιαγραφόμενο και βέβαιο θάνατο.
Στριφογυρίζει προσπαθώντας ν’ αποφύγει το αναπόφευκτο.
Εν τέλει άψυχο (;) ακουμπά στο έδαφος.
Παρήλθε ο θάνατος του;
Φυσάει αέρας ξαφνικά και το φύλο εξαφανίζεται
ταξιδεύοντας προς το άγνωστο.
Απέφυγε τον θάνατο; Προσωρινά, ναι.
Δεχόμενοι πάντα, πως δεν πέθανε την στιγμή
που κόπηκε από το κλαδί του.



*Εικόνα από κάποιες μοναχικές περιπλανήσεις.

2 σχόλια:

Βάσσια είπε...

Το φύλλο αυτό που απλά κόπηκε από το κλαδί, θα δώσει ζωή σε ένα άλλο ον που θα το φάει και αυτό στη συνέχεια θα θρέψει έναν άλλο οργανισμό.

Κάπως τρεφόμαστε κι εμείς - με σκέψεις, αναμνήσεις, μικρούς θάνατους και ανανήψεις.......

Καλό βράδυ
:-)Φιλιά

raslowbap είπε...

Όλα είναι ένας κύκλος . Όχι μόνο στη φύση αλλά και στις ζωές μας αν το καλοσκεφτούμε.

Την καληνύχτα μου :-)