Δεν είσαι η πόλη ενός κοινού δολοφόνου στρατηλάτη…
Δεν είσαι η πόλη που η γνώση μαζεύτηκε συμπυκνωμένη…
Δεν είσαι η πόλη που ο φάρος της φώτιζε την ανθρωπότητα…
Δεν είσαι η πόλη προσωπικοτήτων αναγνωρισμένων και μη από την ιστορία…
Δεν είσαι η πόλη των διηγήσεων των γονιών μου…
Δεν είσαι η πόλη των εύκολα αναγνωρίσιμων αντιθέσεων…
Δεν είσαι η πόλη των παιδικών μου καλοκαιριών…
Δεν είσαι η πόλη που ο χρόνος κυλάει πιο αργά…
Σειρήνα είσαι που μου τραγουδάς να μείνω κοντά σου και ό,τι πιο κοντινό σε πατρίδα γνώρισα ποτέ.
Υ.Γ: Το πλάκωμα στο στήθος είναι διπλάσιας έντασης όταν γυρνάς από την Αίγυπτο. Μια δυο μέρες να τακτοποιηθώ και θα τα ξαναλέμε συχνότερα πλέον.
2 σχόλια:
Περιμένω ανυπόμονα γιατί θέλω να ταξιδέψω εκεί......
Να δω μέσα από τη ματιά σου Ras τι έχεις να πεις.
Καλημέρα :-)
Γεια σου Βάσσια,
Πρέπει να ταξιδέψεις για εκεί νομίζω, ίσως και παραπάνω από μια φορά για να την γνωρίσεις όλη. Έχει πολλά μέρη να επισκεπτείς και διαφορετικά μεταξύ τους. Εγώ προτιμώ την Αλεξάνδρεια πάντως ίσως και για συναισθηματικούς λόγους. Γενικώς πάντως σαν χώρα εμένα προσωπικά μου προσφέρει μια ηρεμία και γαλήνη. Εύχομαι να την επισκεπτείς πάντως. Αξίζει τον κόπο.
Καλό σου σαββατοκύριακο :)
Δημοσίευση σχολίου