ΣΤΑ ΜΕΡΗ ΕΚΕΙΝΑ

Στα μέρη εκείνα που η λιγοψυχιά δεν υπάρχει. Στα μέρη εκείνα που τα βάθια μας μοιράζονται άφοβα με όλο τον κόσμο. Στα μέρη εκείνα που οι θλίψεις βρήκαν απάγκιο και γίναμε αδέρφια τους . Στα μέρη εκείνα που η μαγεία αναδύεται σε κάθε ανάσα . Στα μέρη εκείνα που όσοι δεν βρέθηκαν ποτέ τα βάφτισαν ουτοπικά. Στα μέρη εκείνα που είναι το τέλος της ρότας μας. Στα μέρη εκείνα που οι φίλοι μένουν για πάντα. Στα μέρη εκείνα που η ανθρωπιά δεν αποτελεί προτέρημα αλλά κοινό χαρακτηριστικό. Στα μέρη εκείνα που το τίποτα δεν επισκιάζει τα πάντα. Στα μέρη εκείνα που η μιζέρια και η χαρά δεν ταυτίζονται. Στα μέρη εκείνα που το να μοιράζεσαι δεν φαντάζει και τόσο αλλόκοτο. Στα μέρη εκείνα που η κακία είναι ξέχωρη από τους ανθρώπους. Στα μέρη εκείνα που τα λουλούδια ανθούν για όλους. Στα μέρη εκείνα που ό,τι νιώθεις , το νιώθει και ο άλλος για σένα. Στα μέρη εκείνα που ό,τι αξίζεις το ανταμώνεις. Στα μέρη εκείνα που η αγάπη μας έπνιξε το μίσος μας. Στα μέρη εκείνα που δεν θα γερνάγαμε ποτέ αλλά θα μέναμε για πάντα παιδιά. Στα μέρη εκείνα που η ενηλικίωση δεν είναι η αρχή ενός μεγάλου συμβιβασμού.
Στα μέρη εκείνα που το κουφάρι μας δεν είναι άψυχο. Στα μέρη εκείνα που ο θάνατος δεν αποτελεί μια λογική συνέχεια της ζωής μας. Στα μέρη εκείνα που αν δεν αξίζει δεν θα σωθεί το τομάρι μας. Στα μέρη εκείνα που κάποτε για λίγο περπατήσαμε μαζί. Τα μέρη εκείνα που τώρα μου φαντάζουν τόσο μακρινά , κάποια στιγμή θα ξαναβρεθώ... και μακάρι να σε βρω.