ΣΑΝ ΕΡΘΕΙ ΤΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ – ΑΝΤΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Σαν έρθει το ξημέρωμα, να έχω ξεχάσει τη σελήνη.

Σαν έρθει το ξημέρωμα, η γλώσσα μου να είναι ακόμα λυτή.

Σαν έρθει το ξημέρωμα , να ξαναμαζέψω τα κομμάτια της καρδιάς μου.

Σαν έρθει το ξημέρωμα , ο πόνος να λείπει έστω και για λίγο.

Σαν έρθει το ξημέρωμα, να ξαναθυμηθώ τι εστί νιότη.

Σαν έρθει το ξημέρωμα , να φέρει μαζί του στιγμές καινούργιες

Σαν έρθει το ξημέρωμα, να είμαι ελεύθερος από εσένα και εμένα.

Σαν έρθει το ξημέρωμα , η μέθη μου να είναι εκεί.

ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΥΓΩ

Θέλω να φύγω για εκεί που ο πόνος μου δεν θα επισκίαζε τον θάνατο.

Θέλω να φύγω για εκεί που ο αγώνας για την ελευθερία δεν θα μου φαινόταν και τόσο μακρινός.

Θέλω να φύγω για εκεί που δεν θα άφηνα την απουσία σου να επισκιάζει τα πάντα.

Θέλω να φύγω για εκεί που δεν θα περιέφερα απλά το κουφάρι μου αλλά θα ζούσα αληθινά.

Θέλω να φύγω για εκεί που η ζωή θα γινόταν παιχνίδι ξανά.

Θέλω να φύγω για εκεί που η σκέψη μου θα ξανάμπαινε σε μια σειρά.

Θέλω να φύγω για εκεί που θα άντεχα στιγμές σαν την τωρινή

Θέλω να φύγω για εκεί που συνεχώς με θυμάμαι να δειλιάζω να το κάνω.



Υ.Γ: Όταν αγαπάς, αγαπάς για πάντα. Αν με τη πάροδο του χρόνου αρχίζεις να αδιαφορείς τότε αυτό σημαίνει πως δεν αγάπησες ποτέ σου. Η μόνη λύση για να πάψεις να αγαπάς είναι να μισήσεις. Και εγώ δεν μπορώ να σε μισήσω.

ΣΤΑ ΜΕΡΗ ΕΚΕΙΝΑ

Στα μέρη εκείνα που η λιγοψυχιά δεν υπάρχει. Στα μέρη εκείνα που τα βάθια μας μοιράζονται άφοβα με όλο τον κόσμο. Στα μέρη εκείνα που οι θλίψεις βρήκαν απάγκιο και γίναμε αδέρφια τους . Στα μέρη εκείνα που η μαγεία αναδύεται σε κάθε ανάσα . Στα μέρη εκείνα που όσοι δεν βρέθηκαν ποτέ τα βάφτισαν ουτοπικά. Στα μέρη εκείνα που είναι το τέλος της ρότας μας. Στα μέρη εκείνα που οι φίλοι μένουν για πάντα. Στα μέρη εκείνα που η ανθρωπιά δεν αποτελεί προτέρημα αλλά κοινό χαρακτηριστικό. Στα μέρη εκείνα που το τίποτα δεν επισκιάζει τα πάντα. Στα μέρη εκείνα που η μιζέρια και η χαρά δεν ταυτίζονται. Στα μέρη εκείνα που το να μοιράζεσαι δεν φαντάζει και τόσο αλλόκοτο. Στα μέρη εκείνα που η κακία είναι ξέχωρη από τους ανθρώπους. Στα μέρη εκείνα που τα λουλούδια ανθούν για όλους. Στα μέρη εκείνα που ό,τι νιώθεις , το νιώθει και ο άλλος για σένα. Στα μέρη εκείνα που ό,τι αξίζεις το ανταμώνεις. Στα μέρη εκείνα που η αγάπη μας έπνιξε το μίσος μας. Στα μέρη εκείνα που δεν θα γερνάγαμε ποτέ αλλά θα μέναμε για πάντα παιδιά. Στα μέρη εκείνα που η ενηλικίωση δεν είναι η αρχή ενός μεγάλου συμβιβασμού.
Στα μέρη εκείνα που το κουφάρι μας δεν είναι άψυχο. Στα μέρη εκείνα που ο θάνατος δεν αποτελεί μια λογική συνέχεια της ζωής μας. Στα μέρη εκείνα που αν δεν αξίζει δεν θα σωθεί το τομάρι μας. Στα μέρη εκείνα που κάποτε για λίγο περπατήσαμε μαζί. Τα μέρη εκείνα που τώρα μου φαντάζουν τόσο μακρινά , κάποια στιγμή θα ξαναβρεθώ... και μακάρι να σε βρω.

ΣΤΙΓΜΕΣ ΖΩΗΣ

Υπάρχω μόνο τις στιγμές που η μουσική πνίγει την δειλία μου.

Υπάρχω μόνο τις στιγμές που η ελευθερία δεν με τρομάζει.

Υπάρχω μόνο τις στιγμές που η παράνοια μου μπερδεύεται με τη πραγματικότητα.

Υπάρχω μόνο τις στιγμές που η σκέψη μου παύει να με κρατά πίσω.

Υπάρχω μόνο τις στιγμές που το τίποτα μου είναι ξένο.

Υπάρχω μόνο τις στιγμές που η φαντασία μου πλάθει ζωή.

Υπάρχω μόνο τις στιγμές που με φοβίζει ο θάνατος.

Υπήρξα μόνο τις στιγμές που υπήρξαμε μαζί