Τρίτη, Οκτωβρίου 28, 2008
ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΓΚΡΕΜΙΖΕΤΑΙ
Σε ένα κόσμο που γκρεμίζεται από την αλαζονεία του και μας παρασέρνει μαζί του πλέον έφτασε η στιγμή να αποδεχτούμε και να απολαύσουμε το τέλος μας. Να ανακαλύψουμε τα λίγα όμορφα που απόμειναν δίπλα στην ολική καταστροφή ενός δήθεν πολιτισμένου κόσμου. Είναι οι τελευταίες μας στιγμές αυτές και οφείλουμε εάν όχι να είναι μαγικές τουλάχιστον να είναι δικές μας. Τέρμα τα ψέματα , τέρμα τα λόγια... όποιος χρωστάει να πληρώσει. Δεν υπάρχει πια επιστροφή, πλέον τελειώσαμε. Για αυτό σου λέω ας απολαύσουμε το τέλος μας και να μην χαρίσουμε και χαριστούμε σε κανέναν. Τα τελευταία όμορφα να είναι δικά μας ....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
....Μια μέρα θα βγω από το σπίτι και θα έχουν φύγει όλοι
παντού ερημιά, όλα παρατημένα ανοικτά
ένα ξυπνητήρι θα χτυπά μα κανείς δε θα το κλείνει.
Ήρθε το Τέλος του Κόσμου
Μπήκαν σε κάτι τεράστια ιπτάμενα κλουβιά
και φύγαν να γλιτώσουν
όσοι δεν χώρεσαν τους σκότωσαν
κι έμεινα μόνος.
Μα πως δεν το έμαθα;
Το είπε το ραδιόφωνο, το είχα κλείσει
Το είπε η τηλεόραση, την είχα σπάσει
Το είπαν οι αρμόδιοι, δεν ψήφισα
Κι έμεινα εδώ…
Θα βάλω τα καλά μου
Θα ανέβω στο λόφο
να δω το τελευταίο ηλιοβασίλεμα
θα θυμηθώ ένα παραμύθι
κάπου μακριά οι άνθρωποι
θα νομίζουν πως είναι ακόμα ζωντανοί;.....
Αλκίνοος Ιωαννίδης
αυτό μου θύμισαν τα λόγια σου..
καλό βράδυ..
Δεν το γνώριζα το συγκεκριμένο τραγούδι αλλά θα ψάξω να το βρω τώρα. Καλή σου νύχτα και σε σένα.
Δημοσίευση σχολίου