VIVA LA REVOLUTION part 5… γραμμένο σε νοικιασμένη ξαπλώστρα… κωδικός τίτλος: φέρτε πίσω τα κλεμμένα.

Ομολογώ πως δείλιασα. Ήθελα το πολύ καιρό να γράψω το συγκεκριμένο viva la revolution και να αναφερόταν στο σούπερμαν της γενιάς των 700 €, τον σύγχρονο ζορό του πολιτικού μας συστήματος, τον guru των κινημάτων, το όνειρο κάθε επικοινωνιολόγου, τον εφιάλτη του περισσού, τον cool Αλέξη, το χαμένο μέλος των new kids on the block τον αξιότιμο κύριο Αλέξη Τσίπρα. Όμως οι λιγοστές επισκέψεις του blog σε συνάρτηση με την υψηλή δημοτικότητα του Τσίπρα δεν με αφήνουν να το κάνω, ακόμα και τώρα

Όμως αγαπητέ σύντροφε αναγνώστη το παρών viva la revolution παραμένει επαναστατικό και αυξάνει την επικινδυνότητα του όσο καμία άλλη φορά, αφού αποτελεί από μόνο του μια μορφή παρέμβασης και διαμαρτυρίας ενάντια στην αδικία και τη κλοπή.

Το φέρτε πίσω τα κλεμμένα δεν αναφέρεται στα χρήματα που κλάπηκαν από το σκάνδαλο των ομολόγων αλλά στα βραβεία όσκαρ. Ναι , ναι καλά διαβάσετε αναφέρετε στα βραβεία όσκαρ και συγκεκριμένα στα κλεμμένα βραβεία όσκαρ τα οποία θα αναφέρω στην πορεία με τυχαία σειρά διότι είναι τέτοια η αδικία που νοιώθω που δεν μπορώ να βάλω σε σειρά την σκέψη μου.

Απαιτούμε το όσκαρ 1^ου ανδρικού ρόλου για τις ταινίες:

- Libertine.Η αλήθεια είναι ότι η ταινία δεν έλεγε και πολλά , μάλιστα θα την χαρακτήριζα άκρως και σεξιστική αλλά αυτό δεν έχει να κάνει καμία σχέση με την ερμηνεία.

- Fear And Loathing in Las Vegas. Δεν υπάρχουν λέξεις που να μπορούν να περιγράψουν την συγκεκριμένη ερμηνεία.

- Edwood. Δεν τη θυμάμαι την συγκεκριμένη ταινία αλλά είμαι σίγουρος πως θα το άξιζε.

- From Hell. Η πιο ενδιαφέρον ταινία σχετικά με τον Τζακ Αντεροβγάλτη,

- Secret Window. Η καλύτερη μεταφορά στην μεγάλη οθόνη βιβλίου του Stephen King.

- The Brave. Πέρασαν 17,5 λεπτά για να ακουστεί ο πρώτος διάλογος στην ταινία αλλά και πάλι το άξιζε.

- Για του πειρατές της καραϊβικής απαιτούμε 3 όσκαρ αφού το μοναδικό ενδιαφέρον στις ταινίες ήταν οι ερμηνείες του Johnny .

Επίσης απαιτούμε το όσκαρ σκηνοθεσίας για την ταινία The Brave, έστω ένα Grammy για την αξέχαστη τηλεοπτική σειρά 21 Jump Street και την δημιουργία όσκαρ 1^ου ανδρικού ρόλου για μιούζικαλ όπου θα δωθεί στον Johnny για την ερμηνεία του στο Sweeny Todd: The Demon Barber of Fleet Street. Επίσης ζητάμε και όσκαρ για την προσφορά του Johnny στο κινηματογράφο και την ταυτόχρονη κατάργηση του συγκεκριμένου όσκαρ αφού κανείς άλλος δεν μπορεί να έχει αντίστοιχη προσφορά. Κλείνοντας θα ήθελα να καταστήσω σαφές πως τα όποια όσκαρ 2^ου ανδρικού ρόλου, π.χ για τις ταινίες The man who cried και Once Upon in Mexico, δεν μας απασχολούν καθόλου.

ΑΝ ΔΕΝ ΦΕΡΕΙ Η ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΠΙΣΩ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΗΣ-ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΑΝΟΧΗΣ ΠΕΡΑΣΑΝ.

Υ.Γ: αφιερωμένο σε όλους του καλούς μου φίλους που τους πρήζω για τις ταινίες του Johnny Depp.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΒΔΟΜΑΔΑΣ

Μια ιστορία θέλω να διηγηθώ. Μια ιστορία από αυτές που ξέρουμε καλά, από αυτές που ζούμε που και που και ας μην το παραδεχόμαστε. Μια ιστορία όπου ο χρόνος δεν παίζει κανένα ρόλο, απλά κυλά…

Είναι η ιστορία ενός αλλά και απείρων συνάμα. Είναι η ιστορία του τύπου εκείνου που περνάει απαρατήρητος. Είναι η ιστορία του τύπου εκείνου που δεν συγκρατείς το πρόσωπο του, παρόλο που σου φαίνεται τόσο οικείο. Είναι η ιστορία εκείνου που ζει στην διπλανή πόρτα. Είναι η ιστορία εκείνου που σκαρφίζεται ιδέες και τις αποθηκεύει στα πρόχειρα του κινητού του χωρίς ποτέ να τις υλοποιεί Είναι η ιστορία εκείνου που το ίδιο ακριβώς κάνει και με τα post it χωρίς ποτέ να μπαίνει στην διαδικασία να τα ξαναδιαβάσει, λες και σβήνονται με μιας από το μυαλό την στιγμή που τα γράφει. Είναι η ιστορία εκείνου που έμαθε να ανέχεται τα πάντα και όλους. Είναι η ιστορία εκείνου που πρόδωσε πρώτα από όλους τον ίδιο του τον εαυτό. Είναι η ιστορία εκείνου που στοίχειωσε μέσα στη «καλή βδομάδα».

Λοιπόν αυτή την ιστορία δεν θα σου τη διηγηθώ, παρόλο που την ξέρω καλά αφού και εγώ την έχω ζήσει. Απλά θα σου μεταφέρω τι έγραφε ένα post it που ξέφυγε από την λήθη …. Να μην ξεχάσω να ζήσω και εγώ με την σειρά μου… Μου το χρωστώ…

ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ

Κάνε διάλειμμα από την επιβίωση μήπως και βρεις την ζωή.

Κάνε διάλειμμα απ’ αυτά που σου ταίριαξαν για ν’ ανταμώσεις αυτά που ονειρεύτηκες.

Κάνε διάλειμμα από τα ψεύτικα χαμόγελα για να νοιώσεις την περηφάνια της αληθινής θλίψης.

Κάνε διάλειμμα από το προσωπείο που φοράς μήπως συναντήσεις εκείνο το παιδί που κάποτε ήσουν.

Κάνε διάλειμμα από το μέλλον που επιμελώς δήθεν φροντίζεις… είναι απλά μια πρόφαση για να μην ζεις το παρόν.

Κάνε διάλειμμα από την μιζέρια … υπάρχει μαγεία θα την δεις.

Κάνε διάλειμμα από το γκρίζο…διάλεξε πλευρά… άσπρο ή μαύρο… ποτέ ξανά στη μέση.

Κάνε διάλειμμα από τους ανθρώπους μπας και σωθείς.

Έτσι λοιπόν είπα και εγώ να κάνω ένα διάλειμμα … Καλά να περάσετε και θα τα ξαναπούμε… και όποιος θέλει να κάνει ένα διάλειμμα ας μην περιμένει το κουδούνι να χτυπήσει γιατί αργεί αυτό....