Τρίτη, Ιανουαρίου 22, 2008


...Κάπου γεννιούνται κορίτσια και μεγαλώνουν νωρίς
κι αν δε το πω, κι αν δε το πεις δε θα το μάθει κανείς...
Στίχοι από το τραγούδι της Sadahzinia Καταλάθος προσευχή

4 σχόλια:

Βάσσια είπε...

Αυτό το νωρίς μεγαλώνω....
Καλησπέρα raslow

Βαγγέλης είπε...

Βάσια δεν σε έπιασα τι εννοούσες με την λακωνική αυτή κουβέντα; :-)
Το θέμα αυτό εμένα με τρελαίνει για να μην πω απλά ευαισθητοποιεί ή κάτι χαζό και περισσότερο παθητικό. Με τρελαίνει κυριολεκτικά! Δεν μπορώ να το διανοηθώ. Σχετική αρκετά ταινία ,αν και καταπιάνεται και με άλλα θέματα, που προτείνω είναι το "έθνος χωρίς γυναίκες". Όποιος την δει να ξέρει πως παρακολουθεί την πραγματικότητα και αυτά συμβαίνουν και σήμερα καθημερινά. Αν το ψάξει κανείς θα βρει και πολύ καλά ντοκυμαντέρ που έχουν γίνει.

Βάσσια είπε...

Βαγγέλη,
«Κάπου γεννιούνται κορίτσια και μεγαλώνουν νωρίς»,

από αυτό το στίχο της τραγουδίστριας ορμώμενη, οι συνειρμοί με οδηγούν στη σκέψη του «είμαι παιδί-κορίτσι και πριν ολοκληρώσω είμαι/ με κάνουν παιδί-γυναίκα».
Αυτό βρίσκω πολύ σοβαρό.
Όσο για την ταινία που αναφέρεις, δεν την έχω δει.
:-)

Luthien είπε...

Πρόσφατα άρχισα να ακούω Sadahzinia και οι στίχοι της έχουν πάντα βαθύ νόημα..αγαπημένο μου αυτή την εποχή είναι το "Πετρανάσα"...Και αυτό το τραγούδι μου αρέσει..
"Κάπου γεννιούνται κορίτσια και μεγαλώνουν νωρίς.."
Και στην εποχή μας μεγαλώνουμε νωρίς..μας αναγκάζουν να κρύβουμε όλο και πιο βαθιά το παιδί μέσα μας..