VIVA LA REVOLUTION part 3 – ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Το radicalistic μέσω του συγκεκριμένου post σας ενημερώνει ότι πλέον συνεργάζεται με την γνωστή αστρολόγο – χαρτορίχτρα – μελλοντολόγο Άρα Μάρα Κουκουνάρα. Αφού η μάντισσα μου έκανε την τιμή και με άφησε να κοιτάξω τη μαγική γυάλινη της σφαίρα θέλησα να σας μεταφέρω τη πολιτική κατάσταση που επικρατεί στο όχι και τόσο μακρινό 2048.

Η Ελλάδα συγκλονίζεται από τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις που οργανώνει η ΓΣΕΕ. Στις σημαίες των διαδηλωτών πλέον το πρόσωπο του Che έχει δώσει την θέση του σε αυτό του comadante Λάκη. Ο μεγάλος κύκλος των διαπραγματεύσεων τελειώνει, έπειτα από αμοιβαίες υποχωρήσεις και των δύο πλευρών, στην Βάρκιζα όπου υπογράφεται και η ομώνυμη συμφωνία. Το όριο συνταξιοδότησης παρέμεινε σταθερό στα 82 χρόνια για άντρες και γυναίκες. Μια μεγάλη νίκη του εργατικού κινήματος είναι ότι οι γυναίκες μπορούν να συνταξιοδοτηθούν στα 79 τους χρόνια αρκεί να έχουν έστω και ανήλικο παιδί. Αντιθέτως όμως πέρασε η πρόταση της κυβέρνησης για αύξηση του ωραρίου εργασίας από 12 σε 14 ώρες και από πενθήμερο σε εξαήμερο.

Την ικανότητα της κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις χαιρέτησε και ο πρόεδρος της δημοκρατίας Αδωνίς Γεωργιάδης στο καθημερινό του τηλεοπτικό διάβημα μέσω του τηλεάστυ.

Στο πασόκ έπειτα από μια ακόμα διαδοχική εκλογική ήττα ο Γιωργάκης αποφασίζει συνέδριο για την ανανέωση της εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος δηλώνει παρών αλλά δεν πείθει κανέναν. Εντωμεταξύ έρχεται και μια τρίτη υποψηφιότητα που ταράσσει τα νερά. Αυτή της Ντόρας Μπακογιάννη η οποία αποχωρεί από την νέα δημοκρατία μη αντέχοντας άλλο να μένει στο περιθώριο που την έθεσαν τα δίδυμα του Κωστάκη και της Νατάσσας, τα οποία εναλλάσσονται στη πρωθυπουργία ανά τετραετία. Ο Γιωργάκης όμως με μια κίνηση ματ κερδίζει τις εντυπώσεις και χρίζεται μεγάλο φαβορί. Ανακαλύπτει στα καπή νέου ψυχικού την Άννα Διαμαντοπούλου με την οποία έρχεται σε συμφωνία ώστε να τον στηρίξει στο συνέδριο και τάζοντας της την επόμενη προεδρία.

Η κυβέρνηση μέσω του υπουργού εργασίας Αλέξη Τσίπρα χαιρετίζει την προσπάθεια του Γιωργάκη για την διατήρηση των σκήπτρων του πασόκ ενώ φαίνεται να μην ασχολείται καθόλου με την αποχώρηση της Ντόρας Μπακογιάννης από τη νεα δημοκρατία αφού μετά τον χαμό του πατέρα της ( το όνομα του δεν το αναφέρω διότι είμαστε που είμαστε λίγοι οι αναγνώστες του radicalistic εάν το πω θα με διαβάζω μόνο εγώ) δεν μπορεί να τους τρομοκρατήσει πια με τις κατάρες του.

Σας φαίνονται μακρινά όλα αυτά; Εδώ θα είμαστε να τα δούμε. Το 2048 είναι σαράντα χρόνια κοντά … ίσως και λιγότερο.