Κουβαλάω μαζί μου 14 κλειδιά. Η αλήθεια είναι πως μόνο 3 από αυτά μου χρειάζονται. Όμως τα άλλα 11 δεν μπορώ να τα αποχωριστώ εύκολα. Είναι άμεσα συνδεδεμένα με το παρελθόν μου και για αυτό το λόγο τα κρατάω σαν το πιο σημαντικό φυλακτό.
Ένα από αυτά άνοιγε το λουκέτο του παλιού μου ποδηλάτου. Το κρατάω διότι έτσι κρατάω την παιδικότητα μου. Θυμάμαι έτσι την παιδική μου ηλικία. Το πόσο ξένοιαστα περνούσα τότε και το πόσο εύκολα και απλά μου φαίνονταν όλα. Ένα άλλο ανοίγει το κουτάκι που είχαμε φτιάξει με την πρώτη μου αγάπη. Εκείνη κράτησε το κουτάκι εγώ κλασσικά το κλειδί για να θυμάμαι την σελήνη μου. Είναι άλλα τέσσερα που δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν επειδή είτε καταστράφηκαν είτε στράβωσαν όταν από τα πολλά ξύδια που έπινα κάποτε αδυνατούσα να τα βάλω σωστά στην κλειδαριά. Έτσι τα κρατάω και αυτά για να ξέρω πότε να σταματήσω να πίνω και η αλήθεια είναι πως πιάνει. Έχω ακόμα ένα κλειδί που είναι κόκκινο για να μου θυμίζει να κρατάω το πάθος μου. Έχω ακόμα ένα που μου το έκανε δώρο ο πρώτος άνθρωπος που με πρόδωσε. Ήξερε ότι μαζεύω κλειδιά και εγώ το κρατάω ακόμα για να θυμάμαι σε ποιος άνοιγα την καρδιά μου.
Τα υπόλοιπα 3 ομολογώ πως για μένα δεν σημαίνουν κάτι. Τα κράτησα διότι απλά έτυχε να τα βρω. Τα κρατάω διότι εάν τα πέταγα θα πέταγα συγχρόνως και τις αναμνήσεις κάποιον ανθρώπων και για αυτό τους τις φυλάω εγώ, όποιες και αν είναι αυτές.
6 σχόλια:
Όσοι φυλάνε κλειδαριές
και τα κλειδιά γυρίζουν,
δεν έχουν φίλους καρδιακούς,
δεν έχουν προκοπή.
Γυρνούν τα βράδια φλύαροι,
απανωτά καπνίζουν
κι όταν στο στρώμα πέσουνε,
βουλιάζουν στη σιωπή.
Θ.Παπακωνσταντίνου
Εγώ δεν φυλάω κλειδαριές αλλά κλειδιά, χαχα πλάκα κάνω. Η αλήθεια είναι πως δεν πολυακούω Θ.Παπακωνσταντίνου, βασικά έχω καιρό να ακούσω αλλά θα ψάξω να βρω το συγκεκριμενο τραγούδι γιατί έχει καποια στοιχεία που μου θυμίζουν τoν εαυτό μου όπως: απανωτά καπνίζουν, βουλιάζουν στην σιωπή. Βέβαια είναι και κάποια άλλα που ευτυχώς δεν με θυμίζουν: δεν έχουν φίλους καρδιακούς, γυρνούν τα βράδια γλύαροι. Τώρα με το εαν έχω προκοπή θα δείξει. Καληνύχτα
Ωχ, ελπίζω να μην παρεξηγήθηκες. Έχω μια ιδιαίτερη αγάπη στον Θ.Π. και μόλις είδα τη λέξη κλειδιά θυμήθηκα το πρώτο στιχάκι από το εν λόγω άσμα...
Όχι μην ανησυχείς για αυτό.Για πλάκα το έγραψα.
Mου αρέσουν οι αναμνήσεις - έστω κι αν είναι πάνω σε κλειδιά.
Έστω κι αν είναι απλώς στίχοι.
Παπακωνσταντίνου και Μάλαμας- σκέφετστε καλύτερο δίδυμο;
Εγώ όχι :-)
vassia:και εμένα μου αρέσουν οι αναμνήσεις, αρκεί βέβαια να μην μένουμε μόνο σε αυτές και να κοιτάμε να ζούμε το έντονα το παρόν έτσι ώστε να αποκτάμε και άλλες αναμνήσεις για το μέλλον.
Δημοσίευση σχολίου