Προχθές ήταν η παγκόσμια ημέρα της ειρήνης ( εάν κάνω λάθος θα παρακαλούσα κάποιος/α να με διορθώσει) . Στην Ελλάδα λόγω τω εκλογών ίσως και να μην το αντιληφθήκαμε . Γενικότερα είμαι κατά του θεσμού των παγκοσμίων ημερών, το γιατί σε κάθε περίπτωση διαφέρει όμως πάντα η λογική που ακολουθώ είναι η ίδια. Όσον αφορά το θέμα με την παγκόσμια μέρα της ειρήνης θα ήθελα απλά να ρωτήσω: Πότε τέλειωσε ο πόλεμος για να γιορτάζουμε την ειρήνη; Δεν αναφέρομαι μόνο σε χώρες της Αφρικής που υπάρχουν επί χρόνια εμφύλιοι πόλεμοι, στη Παλαιστίνη, και στο Ιράκ. Σε κάποιες χώρες ο πόλεμος είναι εμφανής. Σε κάποιες άλλες, ίσως και στις περισσότερες, παρόλο που υπάρχει πόλεμος ίσως να μην είναι και τόσο εμφανής. Αναφέρομαι σε έναν ταξικό πόλεμο με αποδέκτη (δυστυχώς) όλων των πυρών την μία μόνο πλευρά … την αδύναμη… τη δικιά μας.
8 σχόλια:
Έλα ντε ρε Χρήστο! Βαρέθηκα την υποκρισία μας. Έχουμε και πάντα θα έχουμε πόλεμο. Αν έπρεπε κάτι να γιορτάσουμε θα'ταν το ψέμα μας.
i ipokrisia ti simerini epoxi trefei ton anthrwpo kai trofodotei tin misallodoksia tou...
Ούτε εγώ συμπαθώ πολύ όλες αυτές τις παγκόσιες μέρες! Καταρχήν ποιος ορίζει ποια μέρα θα γιορτάζω εγώ την ειρήνη και ποια όχι? Δεν είναι λίγο γελοίο? Μόνο μία μέρα αξίζει για την ειρήνη? Αυτές οι μέρες είναι μόνο για να βγαίνουν οι δήθεν φιλάνθρωποι, να κάνουν τις εκδηλώσεις τους και για τπτ άλλο..
@Βαγγέλη: Το ψέμα δεν χρειάζεται να το γιορτάζουμε γιατί κάθε μέρα έχει την τιμητική του μέσα στην καθημερινότητα μας.
@racuneta: Καλως ήρθες κατα αρχήν. Πιστεύω πως στην σημερινή κοινωνία στις περισσότερες περιπτώσεις ο ανθρωπος και η υποκρισία είναι απόλυτα συνδεδεμένοι.
@aggelika: σε μια συνηδοποιημένη κοινωνίαη φιλανθρωπία δεν θα ήταν απαραίτητη. Βέβαια δυστυχώς στην κοινωνία που ζούμε υπάρχουν πολλοί που την θεωρούν σαν ένα μέσο διαφήμισης, τα παραδείγματα πολλά και πρόσφατα. Επίσης η φιλανθρωπία σε ορισμένες περιπτώσεις χρησιμοποιείται και σαν τρόπος φοροαπαλλαγής, κάτι που το εκμεταλεύνται πολλές φαρμακευτικές εταιρείες
Εννοείται ότι οι θεσμοθετημένες γιορτές των "παγκόσμιων ημερών" δεν έχουν κανένα πρακτικό ρόλο αλλά έχουν κατά την άποψή μου και λανθασμένο συμβολικό. Συμφωνώ με όλους σας ότι ειδικά η συγκεκριμένη της ειρήνης είναι μια καθαρά υποκριτική κίνηση. Θα είχε έστω ένα ενδιαφέρον αν αυτήν την ημέρα επικρατούσε παντού ανακωχή ή γινόντουσαν εκδηλώσεις στις γραμμές του πυρός ανά τον κόσμο. Τότε θα συμφωνούσα απολύτως με τέτοιες πρωτοβουλίες.
Μα ρε Μάνο κι αυτό υποκρισία δεν θα ήταν; Τι νόημα έχει δηλαδή μια γαμημένη μέρα ανακωχής για τον άνθρωπο που έχασε όλη του την οικογένεια ή που έχασε τα πόδια του - το σπίτι του από μια οβίδα. Τι νόημα έχει μια εκδήλωση για μια μέρα;;;
Δλδ ένα πανηγυράκι για να ξεσκάσουμε κι από αύριο συνεχίζουμε τις σφαγές;
Αν οι δύο πλευρές ενός πολέμου καταφέρουν και κάτσουν μαζί σ' ένα τραπέζι, υπάρχουν ασφαλώς περισσότερες πιθανότητες να βρουν μια λύση από το να διαπραγματεύονται εξ αποστάσεως. Ο Χολμπρουκ έμεινε στην ιστορία γιατί ακριβώς πέτυχε να βάλει Κροάτες και Σέρβους να κάτσουν για δύο ώρες στο ίδιο τραπέζι. Για αυτό θεωρείται ο μεγαλύτερος εν ζωή διπλωμάτης. Και βρέθηκε λύση. Σταμάτησε ο πόλεμος. Καλώς κακώς, σταμάτησε. Τέτοιες κινήσεις δεν είναι μόνο συμβολικές. Πολλές φορές μπορεί να εξελιχθούν σε πρώτης τάξεως ευκαιρίες ειρήνης.
Οποιαδήποτε διαπραγμάτευση για το σταμάτημα κάποιου πολέμου με βρίσκει σύμφωνο. Βέβαια εάν οι εμπλεκόμενες πλευρές σε κάποιο πόλεμο επιθυμούν την διακοπή του δεν χρειάζεται η παγκόσμια μέρα της ειρήνης για να κάτσουν να συζητήσουν. Μπορούν να το κάνουν οποιαδήποτε στιγμή. Από εκει και πέρα όμως κάποια στιγμή θα πρέπει να υπάρχουν και οι εγγυήσεις ότι όλοι οι πολέμοι θα σταματήσουν. Διότι μπορεί σε κάποια χώρα να μην γίνεται πόλεμος εναντίον κάποιας άλλης, μπορεί να μην υπάρχει εμφύλιος όμως πάντα θα υπάρχει ο ταξικός.
Δημοσίευση σχολίου