Τρίτη, Ιουλίου 24, 2007

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΙΓΜΕΣ


Υπάρχουν στιγμές που νοιώθω την οργή ενός ελέφαντα χτυπημένο από γάντζο με σκοπό να τον εξημερώσουν. Υπάρχουν στιγμές που νοιώθω την ασφυξία ενός καμένου ελαφιού στην Πάρνηθα. Υπάρχουν στιγμές που νοιώθω τον πόνο στο λαιμό μου από το κρέμασμα ενός λύκου λίγο έξω από την Βέροια, έπειτα από βασανιστήρια δύο ημερών από τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους της περιοχής. Υπάρχουν στιγμές που νοιώθω κυνηγημένος και εγώ όπως ένας ταύρος στην Παμπλόνα και πεθαίνω από αφού πρώτα με καρφώσει με επτά σπαθιά κάποιος ταυρομάχος. Υπάρχουν στιγμές που «άνθρωποι» με πυροβολούν όπως διάφορα υπό εξαφάνιση ζώα , έτσι ώστε να μην τρώνε από τα χωράφια τους. Υπάρχουν στιγμές που νοιώθω όπως ένα εγκαταλειμμένο αδέσποτο και χτυπημένο από αμάξι οδηγό. Υπάρχουν στιγμές που εξαφανίζομαι όπως και τόσα άλλα είδη ζώων σε αυτό τον πλανήτη. Υπάρχουν στιγμές που ζω σαν φυλακισμένος σε κλουβί. Σε αυτές τις στιγμές δεν νοιώθω λύπη όταν πεθαίνει κάποιος αυτουργός αυτών των πράξεων. Μπορεί να ακούγεται απάνθρωπο αλλά όταν ζεις αυτές τις στιγμές πιστέψτε με πως δεν είναι.
Υ.Γ Πριν λίγες μέρες σε τσίρκο ένας ελέφαντας ποδοπάτησε μέχρι θανάτου, τον εκπαιδευτή – βασανιστή του, μη αντέχοντας άλλο τα χτυπήματα του από γάντζο. Τον γάντζο τον χρησιμοποιούν πάντα οι εκπαιδευτές – βασανιστές ελεφάντων για να χτυπούν τα ανήμπορα ζώα

3 σχόλια:

ΠΡΕΖΑ TV είπε...

Θα ηθελα πολυ να ημουν μαρτυρας στο περιστατικο...

raslowbap είπε...

Kαλώς ήρθες, εγώ θα ήθελα να είμαι παρών και σε κάποιο πρεριστατικό κακοποίησης ζωών( σαν αυτά τα βιντεάκια που ανέβασες στο blog σου) για να αντιστέψω λίγο τους ρόλους σε αυτά

aggelika είπε...

καλά του 'κανε ο ελέφαντας! Μου την δείνει που οι "άνθρωποι" εκμεταλλεύονται τα ζώα σαν να είναι κτήματα τους, σαν να τους ανήκουν. Αν γινόταν το αντίθετο πως θα μας φαινόταν μετα εμας?