ΣΤΙΧΟΠΛΟΚΕΣ

Πριν μερικά χρόνια είχα παραβρεθεί σε μια συζήτηση που είχε να κάνει σχετικά με το γράψιμο στίχων. Κάποιο ουσιαστικό συμπέρασμα από την συζήτηση δεν μπορώ να πω πως βγήκε. Προσωπική μου άποψη είναι ότι αυτά που θα συντελέσουν στο να γράψεις καλούς στίχους είναι πολλά. Πέραν από ταλέντο χρειάζεται και εξάσκηση. Γιατί εάν κάποιος έχει ταλέντο και δεν δουλέψει για αυτό μετά από ένα σημείο είναι σίγουρο πως δεν θα του φτάνει μόνο το ταλέντο που διαθέτει για να γράψει καλούς στίχους. Σίγουρο είναι πως και η εμπειρία χρειάζεται αλλά ίσως και η αίσθηση για κάποια θέματα καμιά φορά να αποτελεί καλύτερο οδηγό. Για ορισμένα θέματα ίσως να χρειάζεται να κάνεις και κάποια έρευνα για να ανταποκριθείς καλύτερα και να έχεις ένα πιο καλό αποτέλεσμα. Το σίγουρο πάντως είναι πως δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη συνταγή στο πώς να γράψεις καλούς στίχους

Προσωπικά δεν γράφω στίχους για διάφορους λόγους που δεν είναι της παρούσης να αναφερθούν. Γράφω όμως άλλα πράγματα , που ο καθένας μπορεί να πάρει μια γεύση για αυτά από το υπάρχον blog. Πολλά από τα άτομα που συμμετείχαν στην συζήτηση που ανέφερα στην αρχή του κειμένου αναφέρθηκαν στο τι νοιώθουν αφού έχουν γράψει κάποιους στίχους ή ένα τραγούδι. Πολλοί μίλησαν για ικανοποίηση, άλλοι για ευχαρίστηση, άλλοι για μια έκφραση της αμφισβήτησης τους και της ανυπακοής τους , ενώ ακούστηκαν και διάφορες άλλες απόψεις. Εγώ προσωπικά αυτό που νοιώθω όταν γράφω κάτι είναι ελευθερία. Εκείνη την στιγμή που γράφω είμαι ελεύθερος. Είμαι μόνο εγώ , το χαρτί και οι σκέψεις μου. Νοιώθοντας ελεύθερος μπορώ να φαντάζομαι νέους κόσμους και όλα μου φαίνονται τόσο απλά και ξεκάθαρα. Έτσι μια μικρή δόση ελευθερίας σε ένα κόσμο σκλάβων μου φαίνεται για στιγμές να είναι αρκετή, ή μήπως δεν φτάνει;