Γύρω σου

Κάτω απ’τα πόδια ένιωσα το κόσμο να φεύγει
Πρώτη φορά η ζωή μου έδειξε πως μ’αποφεύγει
Και η στιγμή μου ξέσκεισε την περιφάνεια
Και την έπλεξε πολλά συγνώμη στεφάνια
Πολλά τα δάκρυα, τι γίνεται ρε μαλάκα
Δε το πιστεύω, πες μου ότι μου κάνετε πλάκα
Δε μπορεί, πες μου ότι ζω σε παραμύθι
Κι ότι μου ‘στησαν φάρσα απο το βάλτο οι μύθοι
Πες ότι όλοι όσοι κλαίνε ψέματα λένε
Κι αν όχι πες τους να φωνάξουν να μην κλαίνε
Να τραγουδήσουν δυνατά για το όνειρό του
Να κάνουν το χαμό του να ζηλέψει το φευγιό του
Και το θάνατο το πούστη να ντραπεί
Και το καλύτερο τραγούδι μας να πεί
Τόσο δυνατά που να μαλώνουν τα αγγελούδια μεταξύ τους
Κι αν θα τον πάρει αγκαλιά για την τιμή τους
Να τον πάει στο πιο καθαρό να μείνει ουρανό
Αφού εδω κάτω είχε διαλέξει έναν βάλτο σκοτεινό
Γι’αυτό φωνάξτε, πέστε της παρακμής
Πως πίσω μείναμε εμείς
Γύρω σου θα ‘μαι
Κι εδώ κι αλλού
Και θα γερνάμε
Σ’ίδια αγκαλιά
Αφού χρωστάμε
Φίλου καλού
Όσα αγαπάμε
Απ’τα παλιά
Καλό ταξίδι, και γάμησέ τους παλικάρι
Να τους κάνεις να ραπάρουν κι εκεί πάνω που να πάρει
Να σκρατσάρουν οι αγγέλοι το καλό τους
Και να σφυρίζουν οι διαβόλοι το κακό τους
Κι όταν θα αφήνει ο ουρανός αυτό το γκρίζο χρώμα
Θα σου κρατάω με τα ξύδια νωπό το χώμα
Δε θα λυπάμαι, τη πιο καλή έφυγες ώρα
Θα σιχαθείς ρε άμα δείς ποιοί κλαίνε τώρα
Όσοι σ’αγάπησαν πολύ έχουν προδώσει
Όσοι σε γλύφαν μια ζωή έχουν θυμώσει
Κι όσοι φοβόντουσαν παλιά φοβούνται ακόμα
Κι αυτοί που λέγανε πολλά σφιγγούν το στόμα
Εγώ βουτάω ενα χαρτί κι ένα μπουκάλι κρασί
Για να στα γράψω όπως τα γούσταρες κι εσύ
Γιατί όταν φεύγει ένας αλήτης ένα αγκάθι φυτρώνει
Για να υπάρχει κάτι εδώ να μας πληγώνει
Να ‘μαστε μόνοι, θέλει ο θεός ή δε θέλει
Εδώ στο βάλτο δε ακούγονται οι αγγέλοι
Φωνάξτε όλοι έτσι για φόρο τιμής
Ότι η φωτιά είμαστε εμείς.