Τρίτη, Μαΐου 29, 2007

VIVA MARKOS




«Οι λευκοί τον κατηγορούν ότι είναι μαύρος. Ένοχος.
Οι μαύροι τον κατηγορούν ότι είναι λευκός. Ένοχος.
Οι απευθείας απόγονοι των Ισπανών τον κατηγορούν ότι είναι ιθαγενής. Ένοχος.
Οι ιθαγενείς προδότες τον κατηγορούν ότι είναι μιγάς. Ένοχος.
Οι φαλλοκράτες τον κατηγορούν ότι είναι φεμινιστής. Ένοχος.
Οι φεμινιστές τον κατηγορούν ότι είναι φαλλοκράτης. Ένοχος.
Οι κομμουνιστές τον κατηγορούν ότι είναι αναρχικός. Ένοχος.
Οι αναρχικοί τον κατηγορούν ότι είναι ορθόδοξος κομμουνιστής. Ένοχος.
Οι αγγλόφωνοι τον κατηγορούν ότι είναι ισπανόφωνος. Ένοχος.
Οι αντισημίτες τον κατηγορούν ότι είναι υπέρ των Εβραίων. Ένοχος.
Οι Εβραίοι τον κατηγορούν ότι είναι υπέρ των Αράβων. Ένοχος.
Οι Ευρωπαίοι τον κατηγορούν ότι είναι Ασιάτης. Ένοχος.
Αυτοί που θέλουν να γίνουν κυβέρνηση τον κατηγορούν ότι θέλει να κάνει πάντα αντιπολίτευση. Ένοχος.
Οι ρεφορμιστές τον κατηγορούν ότι είναι ακραίος. Ένοχος.
Οι ακραίοι τον κατηγορούν ότι είναι ρεφορμιστής. Ένοχος.
Η ‘ιστορική πρωτοπορία’ τον κατηγορεί ότι απευθύνεται στην κοινωνία των πολιτών και όχι στο προλεταριάτο. Ένοχος.
Η κοινωνία των πολιτών τον κατηγορεί ότι ενοχλεί την ησυχία της. Ένοχος.
Το Χρηματιστήριο τον κατηγορεί ότι του χαλάει το μεσημεριανό. Ένοχος.
Η κυβέρνηση τον κατηγορεί ότι προκαλεί αύξηση στην κατανάλωση των φαρμάκων για το έλκος στα υπουργεία. Ένοχος.
Οι σοβαροί τον κατηγορούν ότι κάνει πλάκα. Ένοχος.
Οι πλακατζήδες τον κατηγορούν ότι είναι σοβαρός. Ένοχος.
Οι μεγάλοι τον κατηγορούν ότι είναι παιδί. Ένοχος.
Τα παιδιά τον κατηγορούν ότι είναι μεγάλος. Ένοχος.
Οι ορθόδοξοι αριστεροί τον κατηγορούν ότι δεν καταδικάζει τους ομοφυλόφιλους και τις λεσβίες. Ένοχος.
Οι θεωρητικοί τον κατηγορούν ότι είναι πρακτικός. Ένοχος.
Οι πρακτικοί τον κατηγορούν ότι είναι θεωρητικός. Ένοχος.
Όλοι τον κατηγορούν για ότι τους έρθει στο κεφάλι. Ένοχος.»
Υ.Γ:Χιλιοδαβασμένο αλλά κατα την γνώμη ό,τι πιο κοντινό στην προσωπικότητα του Μάρκος.

Σάββατο, Μαΐου 26, 2007

ΑΠΑΝΘΡΩΠΕΣ ΟΡΕΞΕΙΣ



Όταν ήμουν μικρός ποτέ δεν μου άρεσε να πηγαίνω σε τσίρκο. Ο κύριος λόγος ήταν ότι λυπόμουν για τα ζώα όπου ο άνθρωπος είχε εξημερώσει και σκλαβώσει για να χορταίνει τις απάνθρωπες του ορέξεις. Αυτό όμως δεν πρέπει να μας παραξενεύει αφού στα παλαιότερα χρόνια σε κάθε τσίρκο χρησιμοποιούνταν σαν εκθέματα άνθρωποι. Άνθρωποι που η κοινωνία τους έβαζε στο περιθώριο και τους έκανε να νοιώθουν παρείσακτοι. Ανθρώπους που λόγω κάποιας γενετικής ανωμαλίας αντιμετωπίζονταν σαν εκθέματα που θα προκαλούσαν τον χλευασμό και το γέλιο στους υπόλοιπους. Η ανθρωπότητα όμως εξελίχθηκε. Αυτό τα επόμενα χρόνια σταμάτησε η μήπως όχι; Γιατί εγώ ακόμα βλέπω ανθρώπους να χλευάζουν συνανθρώπους τους και να τους χρησιμοποιούν για θρέψουν τις απάνθρωπες ορέξεις τους. Τα παραδείγματα πολλά , ίσως και αμέτρητα και μόνο θλίψη θα έπρεπε φέρνουν στο νου μας.

Πέμπτη, Μαΐου 17, 2007

MΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

Για να αποφορτίσουμε το κλίμα λίγο από τα τελευταία posts σκέφτηκα το εξής παιχνιδάκι; παραφράζοντας τα αρχικά των μ.μ.ε. Δεν είναι πολυ δύσκολο και δεν χρειάζεται να σας εξηγήσω τους κανόνες. Κάνω εγώ την αρχή και όποις θέλει ακολουθεί.
Μη Μιλας Εσύ Μιλάω Μόνο Εγώ Μερικοί Μασάνε Εύκολα Μέσα Μαζικής Εξυμέρωσης

ΠΟΙΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ;


Ξεκινώντας αυτό το κείμενο θα σας ζητήσω συγνώμη για όλα αυτά που επρόκειτο να διαβάσετε παρακάτω ( εξαιρούνται οι γνωστοί θαμώνες του blog που πιστεύω θα συμφωνήσουν μαζί μου). Η συγνώμη αυτή αναφέρεται στο ίσως κάπως σκληρό τρόπο που θα εκφέρω τις απόψεις μου και όχι στο τι αντιπροσωπεύουν αυτές. Σε αυτό το post αναφέρομαι στον πολιτισμό που μας επιβάλει η τηλεόραση και γενικότερα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Το μας επιβάλει αναφέρεται σε μια μικρή για εμένα μειοψηφία ( μακάρι να κάνω λάθος σε αυτό). Προσωπικά ο πολιτισμός που προβάλλεται από τους δέκτες μας δεν με αντιπροσωπεύει καθόλου. Το μόνο που με κάνει να νοιώθω είναι αηδία και ντροπή για τους συνανθρώπους μου που ζούνε καθημερινά σε αυτή την μιζέρια. Το μεγάλο θέμα για εμένα είναι ότι η πλειοψηφία του κόσμου αποδέχεται αυτόν τον πολιτισμό διότι δυστυχώς αυτό του ταιριάζει και αυτό ζει στην καθημερινή του ζωή. Τα μ.μ.ε σε αυτό οφείλω να τα παραδεχτώ. Βρήκαν τι ταιριάζει στην κοινωνία μας και αυτό προβάλλουν. Κατάντια ζει ο κόσμος κατάντια θα του δείξουμε. Ανασφαλής νοιώθει ο κόσμος, περισσότερο ανασφαλή θα το κάνουμε να νοιώθει. Αποδιοπομπαίους τράγους θέλει ο κόσμος , θα του βρούμε να έχει ένα σωρό. Λεφτά θέλει ο κόσμος, θα κάθεται να βλέπει πως κερδίζουν λεφτά διαλέγοντας κουτιά. Ψώνιο και ματάκιας είναι ο κόσμος, θα τον γεμίσουμε reality. Να κοιμάται θέλει ο κόσμος, θα τον κοιμίζουμε στο πι και φι. Να διασκεδάσει θέλει ο κόσμος και δεν μπορεί , θα κάθεται να βλέπει την κυρά Σεμίνα πως διασκεδάζει με τους διάφορους celebrities. Αξιοπρέπεια δεν έχει ο κόσμος οτιδήποτε αξιοπρεπές θα απουσιάζει από το πρόγραμμα μας. Σκυλάδικα θέλει ο κόσμος σκυλάδικα θα παρακολουθεί από εμάς. Μάλλον κάπως έτσι λειτουργεί το καθεστώς των μ.μ.ε και να μην ξεχνάμε πως λειτουργεί έτσι διότι αυτή την γαμημένη κοινωνία που ζούμε αντιπροσωπεύει.

ΣΠΑΣΕ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΣΟΥ

Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια ζούμε στην εποχή της άνθισης της ιδιωτικής τηλεόρασης. Είναι ένα από τα γεγονότα που έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την πολιτική, οικονομική και πολιτιστική κατάσταση του τόπου. Το πεδίο επιβολής είναι τόσο μεγάλο που πλέον μπορούμε να αναφερόμαστε με τον όρο αναγκαστικούς τηλεθεατές.
Η τηλεόραση ίσως να είναι το πιο ισχυρό μέσο προπαγάνδας που έχει υπάρξει ποτέ. Χαρακτηριστικό το επόμενο παράδειγμα που αναφέρεται. Το Νοέμβριο του 2004 ο Μπους κέρδισε τις αμερικάνικες εκλογές. Πολλοί πιστεύουν ότι αυτό οφείλεται στην μαζική προσέλευση των φανατικά θρησκευόμενων στις κάλπες. Έρευνες έδειξαν ότι οι ψηφοφόροι του Μπους πιστεύουν ότι στο Ιράκ υπάρχουν όπλα μαζικής καταστροφής και ότι ο Σαντάμ διατηρούσε σχέσεις με την Αλ Κάιντα. Το πιστεύουν αυτό γιατί αυτό έδειχναν στις ειδήσεις. Στην Αμερική μεγάλα τηλεοπτικά μέσα ελέγχονται από εταιρείες όπλων. Ανάμεσα στην ενημέρωση και στον πόλεμο, διαλέγουν φυσικά τον πόλεμο και κατά επέκταση τον πρόεδρο που τον διεξάγει. Μετά την 11η Σεπτέμβρη η ευνοϊκή στάση των μέσων μαζικής ενημέρωσης στον Μπους μετατράπηκε σε άνευ όρων υποστήριξη. Η εισβολή στο Ιράκ δεν θα γινόταν εάν τα μ.μ.ε έκαναν σωστά την δουλειά τους και έκαναν τις ερωτήσεις που έπρεπε. Παρατηρούμε λοιπόν το ότι τα μ.μ.ε είναι όχι μόνο σε θέση να αποτρέψουν έναν διαφαινόμενο πόλεμο αλλά δυστυχώς επιβάλουν το πόλεμο αυτό.
Όσο περνούσε ο καιρός είδαμε τραγελαφικά πράγματα. Δημοσιογράφους σε κανάλια και ραδιόφωνα να γίνονται δικαστές και το ακροατήριο τους να φωνάζει ένοχος. Είδαμε μεγαλοεπιχειρηματίες να απολύουν εργαζόμενους σε κάποια αλλαγή κυβέρνησης που δεν ταίριαζε με τα συμφέροντα τους. Είδαμε ανθρώπους να βγάζουν στην ζωή τους στο σφυρί, μέσα από μεγάλους αδελφούς, μουσικές ακαδημίες και ερημονήσια. Μέσα από την τηλεόραση διαμορφώνονται διάφορα κοινωνικά πρότυπα για το τι είναι αποδεκτό και το τι όχι. Μέσα από την τηλεόραση είναι που οι διάφορες πολυεθνικές εταιρείες πλασάρουν τα προϊόντα τους συχνά διαφημίζοντας τα με έναν τρόπο που αποσκοπεί να νοιώσεις άσχημα για τον εαυτό σου, με απώτερο σκοπό να τα αγοράσεις. Η τηλεόραση έχει γίνει ένας μηχανικός φίλος που σκοτώνει το δέσιμο μεταξύ των ανθρώπων και έρχεται σαν αντικαταστάτης της κοινωνικής συναναστροφής.
Τέλος όσον αφορά τα προγράμματα των καναλιών και την ψυχαγωγία που προσφέρουν είναι αντίστοιχα με το ήθος των μ.μ.ε. Θα συνεχίσουν να δείχνουν και προβάλουν ό,τι έχουν δείξει και προβάλει ως και σήμερα μέχρι και εμείς οι υπόλοιποι να νομίσουμε ότι είναι φυσιολογικό ο άνθρωπος να ζει με τα συγκεκριμένα ήθη που εκπροσωπούν. Κλείνοντας να θυμίσουμε ότι εκτός από το να σπάσεις την τηλεόραση σου μπορείς πολύ απλά να πατήσεις τον διακόπτη του off.
Υ.Γ: Το παρών κείμενο ανδημοσιέυεται απο παλαιότερη αυτόνομη περιοδική έκδοση.

Τρίτη, Μαΐου 15, 2007

ΟΝΕΙΡΟ Η ΕΦΙΑΛΤΗΣ

Σήμερα στην απεργία συμμετείχε και ο κλάδος των δημοσιογράφων και σαν συνέπεια αυτού δεν μεταδόθηκαν τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων. Φαντάζεστε άραγε μια κοινωνία που δεν θα υπήρχαν δελτία ειδήσεων; Πως θα ήταν άραγε; Θα μπορούσε κάποιος να την φανταστεί σαν μια φασιστική και εφιαλτική κοινωνία αφού ο κόσμος δεν θα μπορούσε να πληροφορηθεί τις διάφορες εξελίξεις. Εγώ πάλι θα ονειρευόμουν και ονειρεμένη κοινωνία όπου ο κόσμος δεν θα είχε ανάγκη και δεν κατάπινε αμάσητα όλα αυτά που μας σερβίρουν μέσα από τα δελτία ειδήσεων. Προσωπικά μου μοιάζει πιο φασιστική η κοινωνία αυτή που ζούμε τώρα. Μια κοινωνία που την επικαιρότητα διαμορφώνουν δημοσιογράφοι όπου υπερασπίζονται τα συμφέροντα της εξουσίας καλύτερα από τον οποιοδήποτε εκπρόσωπο κόμματος. Αυτά τα λίγα λοιπόν θεωρήστε τα σαν πρόλογο για ένα επικείμενο post όπου θα έχει ως θέμα την τηλεόραση και τους δημοσιογράφους και για να είμαι δίκαιος σωστός απέναντι στον εαυτό μου θα προσπαθήσω να ανεβάσω και κάτι για διάφορους media assassins που προσωπικά πάντα η ιστορία τους με γοήτευε.

Κυριακή, Μαΐου 06, 2007

Γύρω σου

Κάτω απ’τα πόδια ένιωσα το κόσμο να φεύγει
Πρώτη φορά η ζωή μου έδειξε πως μ’αποφεύγει
Και η στιγμή μου ξέσκεισε την περιφάνεια
Και την έπλεξε πολλά συγνώμη στεφάνια
Πολλά τα δάκρυα, τι γίνεται ρε μαλάκα
Δε το πιστεύω, πες μου ότι μου κάνετε πλάκα
Δε μπορεί, πες μου ότι ζω σε παραμύθι
Κι ότι μου ‘στησαν φάρσα απο το βάλτο οι μύθοι
Πες ότι όλοι όσοι κλαίνε ψέματα λένε
Κι αν όχι πες τους να φωνάξουν να μην κλαίνε
Να τραγουδήσουν δυνατά για το όνειρό του
Να κάνουν το χαμό του να ζηλέψει το φευγιό του
Και το θάνατο το πούστη να ντραπεί
Και το καλύτερο τραγούδι μας να πεί
Τόσο δυνατά που να μαλώνουν τα αγγελούδια μεταξύ τους
Κι αν θα τον πάρει αγκαλιά για την τιμή τους
Να τον πάει στο πιο καθαρό να μείνει ουρανό
Αφού εδω κάτω είχε διαλέξει έναν βάλτο σκοτεινό
Γι’αυτό φωνάξτε, πέστε της παρακμής
Πως πίσω μείναμε εμείς
Γύρω σου θα ‘μαι
Κι εδώ κι αλλού
Και θα γερνάμε
Σ’ίδια αγκαλιά
Αφού χρωστάμε
Φίλου καλού
Όσα αγαπάμε
Απ’τα παλιά
Καλό ταξίδι, και γάμησέ τους παλικάρι
Να τους κάνεις να ραπάρουν κι εκεί πάνω που να πάρει
Να σκρατσάρουν οι αγγέλοι το καλό τους
Και να σφυρίζουν οι διαβόλοι το κακό τους
Κι όταν θα αφήνει ο ουρανός αυτό το γκρίζο χρώμα
Θα σου κρατάω με τα ξύδια νωπό το χώμα
Δε θα λυπάμαι, τη πιο καλή έφυγες ώρα
Θα σιχαθείς ρε άμα δείς ποιοί κλαίνε τώρα
Όσοι σ’αγάπησαν πολύ έχουν προδώσει
Όσοι σε γλύφαν μια ζωή έχουν θυμώσει
Κι όσοι φοβόντουσαν παλιά φοβούνται ακόμα
Κι αυτοί που λέγανε πολλά σφιγγούν το στόμα
Εγώ βουτάω ενα χαρτί κι ένα μπουκάλι κρασί
Για να στα γράψω όπως τα γούσταρες κι εσύ
Γιατί όταν φεύγει ένας αλήτης ένα αγκάθι φυτρώνει
Για να υπάρχει κάτι εδώ να μας πληγώνει
Να ‘μαστε μόνοι, θέλει ο θεός ή δε θέλει
Εδώ στο βάλτο δε ακούγονται οι αγγέλοι
Φωνάξτε όλοι έτσι για φόρο τιμής
Ότι η φωτιά είμαστε εμείς.

Παρασκευή, Μαΐου 04, 2007

ΞΕΣΠΑΣΜΑ



Σε μια χώρα όπου οι συνδικαλιστές και οι φοιτητές διαδηλώνουν ακούγοντας going through, όπου ο Λαζόπουλος θεωρείται ότι εκφέρει μια από τις πιο ριζοσπαστικές απόψεις, όπου για τους περισσότερους πολίτες η διασκέδαση έχει αντικατασταθεί από την αποχαύνωση που προσφέρει το χαζοκούτι απλόχερα, όπου τα παρατράγουδα της Πάνια είναι στην πεντάδα των charts, όπου οι καθηγητές διοργανώνουν σχολικές εκδρομές στα studio της Πάνιας δεν θα μπορούσε παρά ο υπουργός πολιτισμού να είναι ένας πρώην κένταυρος...