Ο Mumia Abu-Jamal βρίσκεται πάνω από 20 χρόνια κλεισμένος στην πτέρυγα των θανατοποινιτών και αποτελεί το σύμβολο του αγώνα κατά της «δικαστικής αδικίας». Γεννήθηκε στη Φιλαδέλφεια στις 24 Απριλίου του 1954.
Στα 14 του συνελήφθη επειδή συμμετείχε σε αντιρατσιστική διαδήλωση. Ένα χρόνο μετά πρωτοστάτησε στην εκστρατεία των συμπολιτών του Αφροαμερικανών να ονομαστεί το σχολείο του «Γυμνάσιο Malcolm x». Απ’ το 1969 είχε προσχωρήσει στο κόμμα των Μαύρων Πανθήρων. Τον ίδιο χρόνο το FBI συμπεριλαμβάνει το όνομά του στην λίστα ADEX, η οποία αφορούσε τα πρόσωπα που θα συλλαμβάνονταν αμέσως, ως προληπτικό μέτρο, μόλις ξεσπούσε κάποια «εθνική κρίση». Το 1970 το FBI αρχίζει να τον παρακολουθεί στενά ανοίγοντάς του το σχετικό φάκελο
Στο μεταξύ η καριέρα του Mumia εξελισσόταν ραγδαία: εκτός από την συνεργασία του με διάφορους τοπικούς σταθμούς και πανεθνικά ραδιοφωνικά δίκτυα, κατάφερε να πάρει συνεντεύξεις από σημαντικές προσωπικότητες όπως ο Bob Marley. Το 1981 κέρδισε το βραβείο του «υποδειγματικού δημοσιογράφου» ενώ εξελέγη και πρόεδρος της Ένωσης Αφροαμερικανών Δημοσιογράφων Φιλαδέλφειας. Το 1978 ο Mumia μετέδωσε ένα τηλεοπτικό ρεπορτάζ από την εισβολή αστυνομικών στα γραφεία της MOVE καταγράφοντας τον άγριο ξυλοδαρμό των συλληφθέντων. Ο ηγέτης του κινήματος MOVE AFRICA κατάφερε να υπερασπίσει τον εαυτό του με τέτοιο τρόπο, που τελικά όλες οι κατηγορίες για ανατρεπτική δράση και σύσταση ένοπλης συμμορίας εναντίον του κατέρρευσαν και συνδέθηκε με στενή επαφή με τον Mumia.
Το Δεκέμβριο του 1981 ο Jamal προσπαθώντας να κατευνάσει τα πνεύματα σε μια συμπλοκή του αδερφού του κι ενός φίλου του με δύο αστυνομικούς πυροβολείται και τραυματίζεται ελαφρά, αλλά συλλαμβάνεται με την κατηγορία ότι δολοφόνησε τον άλλο αστυνομικό. Κανείς άλλος δεν συλλαμβάνεται ούτε κατηγορείται. Έπειτα από μια δίκη παρωδία καταδικάζεται σε θάνατο.
Ο Jamal περνάει 22 ώρες της μέρας σε κελί απομόνωσης. Δεν του έχει ποτέ επιτραπεί να τον επισκεφθούν οι συγγενείς του, και ποτέ δεν έχει δει τα εγγόνια που απέκτησε στο μεταξύ.
Μερικά στοιχεία της δίκης που αποδεικνύουν την σκευωρία κατά του Mumia: Ο δικαστής Albert Sabo που τον καταδίκασε είχε εκδώσει τις περισσότερες θανατικές καταδίκες απ’ οποιανδήποτε άλλο εν ενεργεία συνάδελφό του. Η εισαγγελική αρχή μέσα από παράνομες νομικές μεθοδεύσεις απέκλεισε 11 κατάλληλους ενόρκους επειδή ήταν Αφροαμερικανοί. Την πρώτη μέρα της δίκης, ο δικηγόρος του Mumia κατέθετε ότι δεν ήταν επαρκώς προετοιμασμένος και ότι δεν είχε δει ούτε έναν αυτόπτη μάρτυρα. Επίσης δεν επιτράπηκε στον Mumia να υπερασπιστεί τον εαυτό του και διατάχθηκε η απομάκρυνσή του από την αίθουσα, γεγονός που παρατάθηκε στο μεγαλύτερο μέρος της δίκης. Η υπεράσπιση παραιτήθηκε, επειδή δεν επαρκούσαν τα χρήματα για την κάλυψη των αμοιβών της. Όσο για τα στοιχεία που αποδεικνύουν την αθωότητα του Jamal, είναι τόσα πολλά για να αναφερθούν. Άλλωστε, σε όλες αυτές τις αστειότητες που συνέβησαν στην δίκη του, εάν τα αναφέρουμε θα χάσουν την σοβαρότητά τους.
Ο Mumia Abu-Jamal είναι ταυτόχρονα, η εξαίρεση και ο κανόνας. Εξαίρεση επειδή ξεχώρισε από άλλους συναδέλφους του στο πεδίο της πολιτικής αρθρογραφίας και μπήκε στο στόχαστρο των μηχανισμών καταστολής. Κανόνας επειδή υπέστη εκείνο που υφίστανται όλοι όσοι πέφτουν θύματα της ρατσιστικής πολιτικής και της αστυνομικής ή δικαστικής αυθαιρεσίας.
1 σχόλιο:
Το παρώ κείμενο έχει δημοσιευτεί πρωτα στην αυτόνομη περιοδική έκδοση Uhuru τεύχος #3.
Υ.Γ: Συγνώμη για την γραμματοσειρά ελπίζω να μης σας ταλαιπωρήσει
Δημοσίευση σχολίου