ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ

Με αφορμή την έκδοση του δεύτερου τεύχους της αυτόνομης πολιτιστικής έκδοσης YACONOY και την τέλεση , προ ημερών των βραβείων ντροπης του mad , αναδημοσιεύουμε ένα κείμενο από το πρώτο τεύχος του YACONOY.

Μην Ασχολείσαι με την Dροπή

Είναι συχνό φαινόμενο οι γονείς στην προσπάθεια τους να αποκοιμηθούν τα παιδιά τους να τους διηγούνται κάποια ιστορία η να πολύ απλά να τους διαβάζουν κάποιο παραμύθι. Στα παραμύθια αυτά μπορείς να βρεις πολλά χρήσιμα εφόδια για το μέλλον σου. Το θέμα είναι ότι όσο μεγαλώνεις ακούς όλο και περισσότερα παραμύθια που δυστυχώς αυτά μόνο καλό δεν σου κάνουν.

Αυτοί που διαλέγουν το λόγο του παραμυθά είναι πολλοί και τα μέσα που χρησιμοποιούν εξίσου περισσότερα. Το πιο σημαντικό όπλο στα χέρια τους είναι η τηλεόραση. Η τηλεόραση σε αποκοιμίζει εύκολα και σε πολλά επίπεδα μέχρι και σε επίπεδα πολιτιστικά, όπως π.χ της μουσικής. Ο συγκεκριμένος ρόλος έχει ανατεθεί σε ένα μικρό και μικρής εμβέλειας, για κάποιους τρελιάρικο τηλεοπτικό σταθμό.

Οι τρελιάρηδες που τον αποτελούν είναι αυτοί που στηρίζουν τις δισκογραφικές πολυεθνικές εταιρείες και μεγαλώνουν τα κέρδη τους. Είναι αυτοί που εμπορεύονται τα πάντα χωρίς καμία τύψη. Είναι αυτοί που εμποδίζουν την διάδοση την μουσικής. Είναι αυτοί που κάνουν τους ανθρώπους να γλύφουν εκεί που έφτυναν με σκοπό να γίνουν γνωστοί και να ανέβουν ψηλά στα chart των πωλήσεων και της ξεφτίλας. Είναι οι ίδιοι που αναπαράγουν την παρακμή και την κάνουν συνήθεια. Είναι αυτοί που ευθύνονται για περίεργα βλέμματα που εισπράττει όποιος δεν συμμετέχει στα βρώμικα παιχνίδια τους. Είναι αυτοί που λίγο λίγο στερούν την αξιοπρέπεια της κοινωνίας και την αντικαθιστούν με την ντροπή τους. Είναι αυτοί που πολεμούν την κάθε κατάσταση μη λεκιασμένη από αυτούς και τους σκοπούς όλων όσων εξυπηρετούν. Είναι αυτοί που σπονσοράρουν τις εκπομπές τους με πολυεθνικούς χορηγούς που έχουν κάνει εγκλήματα. Είναι οι ίδιοι που κλέβουν τα όμορφα και μικραίνουν τις στιγμές ελευθερίας που γευόμαστε. Είναι αυτοί που προβάλουν την σαπίλα και τον ξεπεσμό σαν πρότυπο. Είναι αυτοί που κάθε χρόνο γιορτάζουν την ξεφτίλα τους με βραβεύσεις. Είναι αυτοί που το τίποτα που έχουν μέσα τους το κάνουν στάση και τρόπο ζωής. Είναι αυτοί που βάζουν καθημερινά, τα πολιτιστικά σκουπίδια που οι ίδιοι δημιουργούν και ανακυκλώνουν, μέσα στα σπίτια μας. Είναι αυτοί που φτιάχνουν τα play list ανάλογα με το πόσα θα εισπράξουν ή το ποιος είναι ο σκηνοθέτης των video clip.

Αυτό που τους αξίζει είναι η αδιαφορία, το να βγάλεις τη πρίζα από το χαζοκούτι και η βεβαιότητα ότι οτιδήποτε έχει σοβαρό λόγο ύπαρξης στέκεται στα πόδια του χωρίς βρώμικα στηρίγματα, διότι ξέρει ότι η πάλη του και η αντίσταση του θα του προσφέρει την ζωή του και όχι τον θάνατο που έχουν κάποιοι μέσα τους.