Γύρισα πια

Κοίτα με τώρα που έπιασα και πάλι πένα

και σκέψου πόσο λάθος έκανες

σαν πίστεψες πως βολεύτηκα στη σιωπή;

Κοίτα με τώρα ομόψυχε εθνοσωτήρα

και κάνε στα λόγια κράτει

σαν θέλεις να στέκεις όρθιος ακόμα.   

Κοίτα με τώρα πλανεμένε γεμιτζή

που σκαρώνεις τον νέο ήλιο

και θυμήσου πως σαν μια στιγμή σταθήκαμε δίπλα

και τότε αφίλιωτοι ήμασταν.

Κοίτα κατάματα τον άνεμο

που καίει με μιας τα λερωμένα βάθια σου.

Μέσα του είμαι και λίγο πριν απ’ το τέλος

θα ψιθυρίσω στ’ αυτιά σου πως «γύρισα πια».