Κυριακή, Δεκεμβρίου 25, 2011

Ανοιξιάτικο


Είναι του ποιητή τα λόγια, μαχαιριά
που αποτελειώνει ό,τι απέμεινε
από μία μοναχική καρδιά.
Είναι  η μουσική που θυμίζει τη χαμένη νιότη μας.
Είναι της Άνοιξης η θύμηση,
που σε φέρνει  πάλι στη θέση την αδύναμη.
Είναι  οι στάλες της βροχής
που μπερδεύονται με τα δάκρυα
Είναι κι ο ουρανός για ακόμη μία φορά βουβός.
Και είναι και  τα πιο όμορφα ποιήματα,
που μένουν άγραφα,
μιας και ο πόνος της αγάπης
σκότωσε τις λέξεις τους.  
Είναι απλά μια λάθος στιγμή. 

Υ.Γ: Επηρεασμένο από εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια: