Τα ποιήματα είναι στιγμές που γράφονται
με ξεθωριασμένο χρώμα από δανεικό στυλό
στα κλεφτά από τα φωναχτά των γύρω μας.
Είναι στιγμές από ονείρατα στοιχειωμένα
από τα πριν που δεν λένε να περάσουν
και στο τώρα ανήμπορο σ’ αφήνουν.
Είναι στιγμές καθάριες που ξεφεύγουν
από την λήθη του χρόνου και αποτυπώνονται
για ένα δεύτερο μόνο σε μια ματιά.
Είναι στιγμές που άγραφες διαλέγουν να μείνουν
για να νικήσουν την πεζότητα που έχει
μπολιάσει τα γύρω με τα βάθια μας.
Είναι η στιγμή της τελευταίας γουλιάς που σε κρατάει
ξύπνιο ως την ανατολή ενός ψεύτικου ακόμα ήλιου.
2 σχόλια:
Όταν ο ήλιος είναι η ψεύτικος μόνο η ζωή δεν είναι αληθινή...
Υπέροχο για ακόμα μία φορά!
Καλό βράδυ=)
Οι αληθινοί ήλιοι είναι αυοί που ανατέλουν μέσα μας... Αυτοί που δεν δύουν ποτέ...
Την καληνύχτα μου :)
Δημοσίευση σχολίου