Απλά στιγμές

Τα ποιήματα είναι στιγμές που γράφονται

με ξεθωριασμένο χρώμα από δανεικό στυλό

στα κλεφτά από τα φωναχτά των γύρω μας.

Είναι  στιγμές από ονείρατα στοιχειωμένα

από τα πριν που δεν λένε να περάσουν

και στο τώρα ανήμπορο σ’ αφήνουν.

Είναι στιγμές καθάριες που ξεφεύγουν

από την λήθη του χρόνου και αποτυπώνονται

για ένα δεύτερο μόνο σε μια ματιά.

Είναι  στιγμές που άγραφες διαλέγουν να μείνουν

για να νικήσουν την πεζότητα που έχει

μπολιάσει  τα γύρω  με τα βάθια μας.

Είναι η στιγμή της τελευταίας γουλιάς που σε κρατάει

ξύπνιο ως την ανατολή ενός ψεύτικου ακόμα ήλιου.

Ένα φεγγάρι για δώρο

Χρόνια πολλά ή καλά

δεν μου βγαίνει να σου πω.

Κουράστηκα από τα λόγια

και οι ευχές για μένα

είναι ανώφελες αφού

το τέλος τους δεν θ’ ανταμώσω.

Και για δώρο, ένα φεγγάρι δροσάτο

έχει απομείνει να σου δώσω.

Το μοναδικό κάθε έτους.

Δεν είναι ένα φεγγάρι το μήνα.

Ένα τον χρόνο είναι,

έτσι μετριούνται τα φεγγάρια.

Εκείνο που κάθε χρόνο σε συντροφεύει

στην πιο μεγάλη και  κρύα νύχτα του χειμώνα,

όταν οι αναμνήσεις απ’ τα χθες

μπερδεύονται  αναγκαστικά με το τώρα.  

Δικό σου λοιπόν κι αυτό το φεγγάρι.

Στα χαρισμένα περασμένα φύλαξέ το.

NINA SIMONE- "DON'T LET ME BE MISUNDERSTOOD" (1964)

Τι θυμήθηκα… Ευχάριστη ήταν πάντως η αφορμή για να το ακούσω ξανά.

Η αλήθεια, το ψέμα και οι μύθοι

Μπερδεύεσαι μεταξύ  αλήθειας και  ψέματος. 
Αναμασάς τα λόγια άλλων, μα δεν είναι δικά σου.

Βαθιά μέσα σου το ξέρεις κι ας μην το παραδέχεσαι. 

Για αυτό  κι η αλήθεια που τόσο υμνείς

με το που βγαίνει απ’ το στόμα σου γίνεται ψέμα.

Είναι ψέμα γιατί την μπέρδεψες, μπορεί και να την λέρωσες,

με την άγνοια και  την πλάνη που μας χωρίζουν.

Και είναι η πλάνη αυτή κι η άγνοια που σε κάνουν

μην αντιλαμβάνεσαι την αλήθεια που κρύβεται

στ’ απλά, υποσυνείδητα και καθημερινά σου ψέματα.

Άκου με  εμένα. Κάτι ξέρω... έπαθα και έμαθα.

Κι ας μην είμαι πια, ακροβάτης ανάμεσα στις δύο έννοιες

που σε περιπαίζουν και σε κινούν σαν μαριονέτα.

Άκου με εμένα, κι ας στέκομαι μακριά

από γλυκανάλατες αλήθειες κι από βαθυστόχαστα ψέματα.

Ζω στους μύθους μου και βλέπω καθαρά.