Κυριακή, Μαρτίου 27, 2011

Πόσο με κάνεις;




Συνομήλικος με τα παιδιά στις αλάνες
που κλοτσάνε χάρτινες αυτοσχέδιες  μπάλες.
Συνομήλικος με τα παιδιά στ’ ανοικτά
που πηδάνε για ν’ ακουμπήσουν το ταμπλό.
Συνομήλικος και ας λιγοστεύουν οι αντοχές μου
και ας λαχανιάζω πιο εύκολα.

4 σχόλια:

Unknown είπε...

Σημασία έχει πως νιώθει η ψυχή..

Καλησπέρες και τα φιλιά μου! :)

raslowbap είπε...

Την μία νιώθει παιδί και την άλλη γερασμένη... οξύμωρο , σαν την ζωή.

Καληνύχτες και τα γουφ γουφ μου!:)

Unknown είπε...

ακριβώς έτσι...

raslowbap είπε...

:)