ΟΙ ΜΑΧΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ

                Οι μάχες με τον χρόνο είναι πιο δύσκολες.  Άλλες φορές τις κερδίζουμε. Άλλες πάλι, τις χάνουμε. Άλλες όμως, δεν τις δίνουμε καν. Το σημαντικό μάλλον κάπου εκεί βρίσκεται. Αν διαλέξεις καταρχήν να πέσεις στη μάχη.  Έπειτα και ανεξαρτήτου αποτελέσματος αν θα έχεις κουράγιο να δώσεις και τις επόμενες. Διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αν δεν δώσεις αυτές τις μάχες τότε γίνεσαι ένα άψυχο έρμαιο του χρόνου και  όσο και αν μοιάζει περίεργο τότε δεν θα σου μείνει  χρόνος ούτε για ν’ αναπνεύσεις αλλά ούτε και για να ζήσεις. Στο παρελθόν κέρδισα πολλές τέτοιες μάχες. Στο παρελθόν έχασα πολλές τέτοιες μάχες. Στο παρελθόν απέφυγα πολλές τέτοιες μάχες.  Ίσως κάπως έτσι ήταν και οι «μέρες που ήρθαν» κάποτε σε ένα φίλο. Πάντως μεταξύ ονείρων και πραγματικότητας ή ποίησης και πεζότητας ή νοσταλγίας και ζωής  ένα δίωρο όλο και κάπου θα βρεθεί για να παρακολουθήσω ένα θέατρο πέραν από αυτό της καθημερινότητας μας. Έτσι κι αλλιώς, έχω πολλούς φίλους εκεί…

Υ.Γ: Λίγο βιαστικό αλλά δυστυχώς υπάρχει ένα θέμα με το χρόνο αυτή την περίοδο.