Φέρνει ο βοριάς θύμησες με τη
μορφή σου πάλι, να πρωταγωνιστεί.
Σαν μαχαίρι, η επαναλαμβανόμενη στιγμή
για χιλιοστή φορά ν’ αποτελειώνει
ένα ταλαίπωρο σώμα και μια ψυχή
που το μόνο που έχει μείνει και
τα διακρίνει είναι μια πληγή.
Δώρο άδωρο τα ψεύτικα λόγια που
τις σκοτωμένες ελπίδες προσπαθούν
να επαναφέρουν μάταια στη ζωή.
Στην επιστροφή του, ο βοριάς
με άδεια τα χέρια είναι και πάλι,
αφού το πιο όμορφο και ταμένο
ποίημα μου, άγραφο μένει ακόμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου