Αντί για νότες … τον ήχο από ένα δάκρυ στο «Σκιάχτρο» όταν πέφτει χάμω… μια κραυγή στη σκάντζα των χρόνων… ένα Νεοϋορκέζικο μπιτ με τον αρχικό κώδικα αποτυπωμένο πάνω του, να συμβαδίζει με τους χτύπους της καρδιάς μου… ο ήχος της βροχής στο τζάμι… το μοναχικό αλλά και μεταξύ φίλων τσούγκρισμα… τον αγέρα κόντρα να σφυρίζει… την φαλτσάδα από μια κιθάρα που ποτέ δεν ακούγεται… ο ήχος των κερμάτων καθώς τρέχεις για να προλάβεις το τελευταίο της γραμμής… τον κρότο από ένα όνειρο που σκάει…
Και για στίχους… όλους του Μιχάλη…. της μοναξιάς τα μαγεμένα λόγια… το σ’ αγαπώ από ένα πλάσμα της Άνοιξης… το παραμύθι εκείνο που νοσταλγώ… ένα όχι από τις αρνήσεις εκείνες που μας καθορίζουν… όλα όσα λέει ένα μόνο βλέμμα… τα πρώτα λόγια του ήλιου την αυγή… ένα ποίημα που αγάπησα και ποτέ δεν έγραψα… τον αποχαιρετισμό που δεν έκανα… όσα δεν με άκουσε κανείς να λέω…
Κάπως έτσι φαντάζομαι το soundtrack της ζωής μου …
5 σχόλια:
Μου αρέσει, άηχο ακόμη στ' αυτιά μου, γεμάτο εικόνες στα μάτια μου.
Εν καιρώ και οι νότες!
Φιλιά
:-)
χμμ όταν λες Σοφια εννοεις εμένα??συγχώρεσε με που δεν καταλαβα αλλά δεν λειτουργει και τοσο τωρα τελευταία.. ^_^
παρ'όλα αυτά το κειμενάκι φυσικα και μ'αρέσει..κάπως έτσι φαντάζομαι και το δικό μου soundtrack..
Tην καληνύχτα μου :):)
Καλημέρα Βάσσια,
Σιγά σιγά μπαίνουν και οι νότες...
Την καλημέρα μου
Καλημέρα Σοφία,
Να, εσένα εννοούσα. Αλλά όχι για το κείμενο. Στο "Γιατρικό" αναφερόμουν, γιατί παρατήρησα πως το είχες λινκάρει και εσύ...
Την καλημέρα μου
Αααα δεν είδα οτι ειναι λινκαρισμενο :) ναι μου αρέσει πολύ..περιγράφει οτι νιώθω για το low bap!!
Μια όμορφη μέρα να έχεις.. :)
Δημοσίευση σχολίου