Ένα λουλούδι με όψη μαγική
μου είχε πει κάποτε,
πως όταν θέλει να κοιτάξει
τον ουρανό
κοιτάει προς στη θάλασσα,
την αντανάκλαση του.
Όταν ρώτησα το γιατί,
απάντησε πως αν το θελήσει
μόνο έτσι μπορεί να κολυμπάει
μέσα στον ουρανό.
Δεν φοβόταν μην πνιγεί.
Τ’ αστέρια και τα σύννεφα
θα το έσωζαν.
6 σχόλια:
πολύ όμορφο Χρήστο..
Την καλησπέρα μου :)
Είδα B.D. Foxmoor, είδα και τη λέξη "αξιοπρέπεια" και ήρθα!
Καλό απόγευμα!
Σε ευχαριστώ πολύ Σοφία μου...
Τα γουφ γουφ μου :)
Καλώς ήρθες Ερατώ...
Την καληνύχτα μου :)
το ναρκισσος και χρυσοστομος του εσσε ηταν απο τα αγαπημενα μου οταν διαβαζα πριν απο ποοοολλααααα
χρονια.ασχετο!
καλημερα φιλε ras
δημητρης
Τίποτα δεν είναι άσχετο. Δεν το έχω διαβάσει. Μακάρι να βρω κάποια στιγμή χρόνο να το κάνω ( αν και για το επόμενο δίμηνο το κόβω χλωμό ).
Καληνύχτα Δημήτρη :)
Δημοσίευση σχολίου