Τα τελευταία μου χρήματα να τα ξοδεύω για συναυλία. Δεν λέω ευρώ γιατί το 97 και το 98 είχαμε ακόμα δραχμές. Ελπίζοντας να προλάβω το τελευταίο βραδινό αλλιώς κάνοντας υπομονή για το πρώτο πρωινό. Όπως παλιά λοιπόν, έτσι κι αλλιώς το συναίσθημα μένει ίδιο... Ευτυχώς δεν άλλαξε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου