Ξέρεις τι είναι τελικά
αυτό που με κρατάει πίσω;
Είναι ότι ξέχασα να πω αντίο.
Μάλλον γιατί δεν το θέλησα.
Όπως και τότε που κοίταζα αλλού
για να μην αντικρύσω το φευγιό σου.
Αλλά και τώρα δεν θα πω αντίο.
Ούτε θα το ψιθυρίσω.
Αφού φοβάμαι μήπως ο άνεμος
σου ταξιδέψει τους ψιθύρους μου.
Ειρωνεία , ο άνεμος η μόνη μου ελπίδα
για να συνεχίσω και εγώ τον αγνοώ .
Προτιμώ αν είναι να σου φέρει
κάτι αυτό να είναι ένα
σ’ αγαπώ .
4 σχόλια:
Τι όμορφο :)
υ.γ ωραίο το καινούριο στυλάκι του blog :)
Φιλιά!!
Ευχαριστώ. Ήταν αναγκαία νομίζω μια μίνι ανακαίνιση στο blog.
Την καληνύχτα μου :)
εεε you've got mail... όχι λάθος :-)
Για σένα
Γλυκέ μου γουφ έλα για παραλαβή.
Φιλιά
και καλό μήνα
:-)
Έεεεεεεεεερχομαι...Ευχαριστώ πολύ καλή μου φίλη Βάσσια.
Καλό μήνα και σε σένα :)
Γουφ γουφ γουφ γουφ γουφ γουφ
Δημοσίευση σχολίου