Ησυχαστήριο – να ξεφεύγω για λίγο απ’ τη βουή των ανθρώπων.
Ησυχαστήριο – να μην παρασύρεται η σκέψη από μορφές πονοφτιαγμένες.
Ησυχαστήριο – ένα κομμάτι μου κάθε φορά να επικρατεί στη μάχη μέσα μου.
Ησυχαστήριο – το βλέμμα εκείνο για συντροφιά.
Ησυχαστήριο – η μουσική να με μεθάει.
Ησυχαστήριο – η μοναξιά μου να μου μιλάει.
Ησυχαστήριο – εκείνο το τίποτα της σκέψης μακριά όμως από το κενό του εφησυχασμού.
Ησυχαστήριο – η μαγεία της ανάσας και ένα ασθενές χτύπος που κρατάει ακόμα.
Ησυχαστήριο – συγνώμη λάθος, κάτι άλλο ήθελα να πω…
2 σχόλια:
Και μόνο η λέξη "ησυχαστήριο" με ηρεμεί.
Φτιάχνουμε τελικά, όταν θέλουμε, τα καλύτερα. (εγώ σίγουρα).
Φιλιά
καλή εβδομάδα
:-)
Καλησπέρα Βάσσια,
Αυτός είναι ο σκοπός ενός ησυχαστηρίου. Να μας ηρεμεί μόνο από το άκουσμα του. Με την προυπόθεση βέβαια το ηυσυχαστήριο μας να είναι φτιαγμένο από πράγματα και τις αξίες που μας ταιριάζουν.
Την καληνύχτα μου και καλή βδομάδα και σε σένα :)
Δημοσίευση σχολίου