Πέμπτη, Ιουνίου 03, 2010

ΣΑΝ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ

Να είμαστε γυμνοί από αυταπάτες και από μελλοντικές παρεξηγήσεις.

Να διαλέξουμε από την αρχή και ορθά αυτή τη φορά το τι θα μοιραστούμε και το τι θα γνωρίσουμε ο ένας στον άλλον.

Γνωρίζοντας τα λάθη του παρελθόντος και των περασμένων εαυτών μας.

Θα με ρωτήσεις αν έτσι ο δρόμος θα ήταν κοινός;

Όχι, δεν θα ήταν και το ξέρεις. Απλά θα γλυτώναμε χρόνο , αισθήματα και σκέψεις άρρωστες.

Ευχή που δεν είδε το πεφτάστερο για να πραγματοποιηθεί.

Όνειρο ήταν, πάει πέρασε και χάθηκε σαν ήρθε το ξημέρωμα.

Κρυφή ελπίδα που ψιθυρίζει στα υποσυνείδητα μου και καλύφθηκαν τα λεγόμενα της στον πρώτο χτύπο του ξυπνητηριού.

Αυταπάτη ήταν. Εσύ θα γλύτωνες. Όχι, εγώ.

4 σχόλια:

Βάσσια είπε...

"Κρυφή ελπίδα που ψιθυρίζει στα υποσυνείδητα μου και καλύφθηκαν τα λεγόμενα της στον πρώτο χτύπο του ξυπνητηριού. Αυταπάτη ήταν. Εσύ θα γλύτωνες. Όχι, εγώ."

Είναι αυτός ο κόσμος, πριν το ξυπνητήρι, που έχει απομείνει, απελπιστικά μόνος πολλές φορές, απελπιστικά συνωστισμένος κάποιες άλλες....

Καλό απόγευμα
:-)

raslowbap είπε...

Πρέπει να είσαι ξύπνιος όμως αν θες να ζήσεις το ονειρό σου. Λίγο άσχετο αλλά αλλά θυμήθηκα κάτι που λένε για τους "φίλους μας τους αμερικάνους" It's called the American Dream ... cause you have to sleep to believe it.

Την καλησπέρα μου :)

Ανώνυμος είπε...

ονειρα καπνου σαν παραπετασματα
ονειρα τροφης σαν καλυβια λασπης
ονειρα ενοχης που καποιος μας φυτεψε
ονειρα να μπορεις να τα κρυβεις να μπορεις να τα "βολευεις" να μπορεις να τα ξεχνας πανω απ ολα.
καποιος πουστης μου ΄κλεψε τον ονειροκριτη!
την καλημερα μου
Δημητρης

raslowbap είπε...

Η ζωή που διαλέγει ο καθένας θαρρώ πως είναι ο ονειροκρίτης. Εκεί δείχνουμε το αν διαλέγουμε να ξεχνάμε τα όνειρα εκείνα που δεν αξίζουν και αν παλεύουμε για την πραγματοποίηση αυτών που αξίζουν.

Την καλησπέρα μου Δημητρη και καλό σβκ.