ΜΟΝΟΣ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟΨΕ ΕΔΩ

Είναι ένας άντρας που κάποια βράδια γράφει είτε στο σημειωματάριο του είτε μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή του αυτά που τον απασχολούν και κάποιες φορές και ό,τι του έρχεται στο νου εκείνη την στιγμή. Και αν κάποιο βράδυ γράψει κάτι όμορφο είναι γιατί έχει δίπλα του μια γυναίκα με κατάμαυρα μαλλιά, με λουλουδένιο άρωμα και με μάτια που μέσα τους κρύβονται κόσμοι ολόκληροι. Του κρατάει το αριστερό χέρι για συντροφιά και όταν το δεξί του αφήνει την πένα, εκείνη του την ξαναδίνει. Του γεμίζει το ποτήρι με το ποτό όταν αυτό αδειάζει και αδειάζει το τασάκι από τα τσιγάρα όταν αυτό γεμίζει. Του κλείνει τα περιττά φώτα για να επικεντρώνεται μόνο σε αυτά που πραγματικά έχουν σημασία και τις φορές που τα φώτα είναι πολλά του κλείνει τα μάτια. Βάζει σε σειρά τις σκέψεις του και τον χαϊδεύει γλυκά στους ώμους για να τον ηρεμεί . Όταν δεν ξέρει τι να γράψει του τραγουδάει τραγούδια με στίχους φωτιαναθρεμμένους για να βρίσκει ιδέες και όταν κολλάει και δεν του βγαίνουν τα οχτάψυχα του ψιθυρίζει στα αυτιά όσα του λείπουν. Άλλοι την λένε έμπνευση και άλλοι μούσα. Άλλοι φωτιά και άλλοι μέθη. Άλλοι αγάπη και άλλοι ελευθερία. Άλλοι ζωή και άλλοι φυγή. Τώρα όμως μην περιμένετε να διαβάσετε κάτι όμορφο. Μόνος είμαι απόψε εδώ.