Πέμπτη, Οκτωβρίου 01, 2009

Στο Bianco ...στον αδελφό μου...

Ο ουρανός είναι γαλάζιος γιατί είναι και τα μάτια σου.

Όταν ακούγονται βροντές είναι απλά γιατί δεν βολεύεσαι στην ησυχία.

Όταν έχει σύννεφα είναι γιατί θέλεις να κρυφτείς από τα δίποδα ζώα της γης.

Κι όταν απλώνω το χέρι μου στον ουρανό είναι για να σε χαϊδέψω.

Μπορεί να μην ήταν χρόνια πολλά αλλά σίγουρα ήταν καλά. Μου είπε η Σίμπα πως λυπάται που δεν σε γνώρισε. Θα την συμπαθούσες. Έχω φυλάξει τη πιο μεγάλη αγκαλιά για όταν ξαναβρεθούμε... Καλή αντάμωση αδερφέ μου...

Δεν υπάρχουν σχόλια: