ΌΜΟΡΦΑ

Μια από τις διαφορές των μετρίων απ’ των σπουδαίων είναι ότι οι μέτριοι όταν γράφουν, γράφουν για το παρελθόν. Γράφουν για ό,τι έχουν ζήσει , νιώσει και μάθει , ίσως και από αποστήθιση , ως εκείνη την στιγμή. Οι σπουδαίοι όταν γράφουν, γράφουν για εκείνα που έρχονται και κάνεις δεν τα φαντάζεται. Για αυτό είναι σπουδαίοι , γιατί ξέρουν να διαβάζουν τα σημάδια των καιρών. Αυτά που οι περισσότεροι από εμάς ηθελημένα και μη ( καμία σημασία δεν έχει ) αγνοούμε. Για αυτό συνήθως και όλοι οι σπουδαίοι είναι παρεξηγημένοι.
Συνήθως και εγώ γράφω για το παρελθόν και το παρόν. Δεν αρνήθηκα ως τώρα την μετριότητα μου και ούτε θα την αρνηθώ ποτέ. Όταν γράφω για το παρόν μάλλον το κάνω επειδή είναι έντονο και μου είναι πιο εύκολο και αναγκαίο να το αποτυπώσω στο χαρτί. Όταν γράφω για το παρελθόν άλλες φορές μπορεί να το κάνω γιατί νιώθω πως με στοιχειώνει και θέλω να απαλλαγώ από αυτό. Άλλες πάλι φορές επειδή ο χρόνος, όπως συνηθίζω να λέω, είναι σχετικός και η καλή μνήμη είναι ευχή και κατάρα. Είναι πολλές οι στιγμές και τα συναισθήματα που ανεξαρτήτου το πότε τις ζήσαμε και τα νιώσαμε θα μείνουν για πάντα χαραγμένα τόσο έντονα μέσα μας και θα τα κουβαλάμε όπου και αν βρισκόμαστε σαν να μην κύλησε ποτέ ο χρόνος για αυτά.
Αν πρέπει να γράψω , κάτι για το μέλλον τότε θα είναι αυτό: Νιώθω (παρόλο που όλα δείχνουν και αποδεικνύουν το αντίθετο) πως πλησιάζει ολοένα και πιο πολύ η ώρα εκείνη που θα πρέπει να επιλέξουμε ποιο θα είναι το τέλος μας. Μακάρι ως τότε να μην χάσουμε αυτό, το διαφορετικό για τον καθένα μας που μας δίνει δύναμη, θάρρος και αντοχή ώστε να αντέξουμε το τίμημα και να επιλέξουμε τα όμορφα. Και όμορφα για μένα είναι η θλίψη που μου κρατάει το χέρι. Όμορφα είναι το να διαλέγεις να μοιραστείς με αποτέλεσμα να πληγωθείς. Όμορφα είναι το πέρασμα εκείνο το δύσβατο. Όμορφα είναι τα μάτια όταν γυαλίζουν και ό,τι τα κάνει να γυαλίζουν. Όμορφα είναι τα βλέμματα που νικάνε τα λόγια. Όμορφα είναι τα τραγούδια τα δυσνόητα. Όμορφα είναι όλα τα ανυποχώρητα. Όμορφα είναι οι πράξεις οι αμετανόητες. Όμορφα είναι τα όχι που λυτρώνουν και κρατάνε το κεφάλι μας ψηλά. Όμορφα είναι η πίκρα για αυτό που νομίζουμε πως καταντήσαμε. Όμορφα είναι οι στιγμές εκείνες που ξεφεύγουν από τη λήθη. Όμορφα είναι όσοι και όσα δεν λεκιάστηκαν από την κοινωνία που ζούμε. Όμορφα είναι τα μυαλά όταν σκέφτονται και δεν αφήνουν να δηλητηριάζονται. Όμορφα είναι τα όνειρα που δεν προδώσαμε και οι εφιάλτες που μαχόμαστε. Όμορφα είναι τα ταξίδια της ψυχής μας σε τόπους και μέρη αμόλυντα από εμάς τους ίδιους. Όμορφα είναι τα κελιά μας όταν αντιλαμβανόμαστε την παρουσία μας σε αυτά. Όμορφα είναι όσα η αξιοπρέπεια μας δεν αφήνει να χαρίσουμε σε κανένα και για τίποτα. Όοομορφααα...