Κυριακή, Απριλίου 20, 2008

ΑΤΙΤΛΟ

Είναι πολλές οι φορές που οι περιστάσεις μας κάνουν να πρέπει να θεωρούμε κοντινούς μας κάποιους ανθρώπους που υπό άλλες συνθήκες όχι μόνο θα έπρεπε να είναι μακριά μας αλλά και να έχουμε ακόμα διαλέξει να τους αντιμετωπίζουμε σαν εχθρούς. Και όποιος δεν μπλέκει σε αυτό το τριπάκι θεωρείται από τους περισσότερους σκληρός (στη καλύτερη των περιπτώσεων), απόμακρος , παράξενος ίσως και μη άξιος καν οποιασδήποτε αναφοράς. Εγώ θα έλεγα απλά αληθινός.

3 σχόλια:

aggelika είπε...

Πρόσφατα επέλεξα κι εγώ να "απομακρύνω" ένα τέτοιο άτομο από την ζωή μου. Και ήταν πραγματικά ένα πολύ κοντινό άτομο. Η επιλογή δεν ξέρω αν ήταν σωστή, ήταν πάντως αναγκαία, σχεδόν έγινε από μόνο του..

Βάσσια είπε...

Μπορώ να ανεχθώ πολλά, εις γνώσιν μου.

Μία φορά θα "στραβώσω" και θα είναι η τελευταία.

Έτσι είμαι...

:-)

raslowbap είπε...

aggelika: Πιστεύω πως έκανες την σωστή επιλογή, γενικότερα είμαι της άποψης πως τα ξεκάθαρη αντιμετώπιση είναι ότι καλύτερο διότι έτσι δίπλα μας μένουν μόνο τα σημαντικά.

vassia: Και εγώ κάπως έτσι λειτουργώ ... συνήθως τουλάχιστον

Καλά να περνάτε.