Τον Μ τον γνώρισα πολλά χρόνια πριν. Στην αρχή λέγαμε ένα γεια. Με τον καιρό δεθήκαμε ή καλύτερα μας έδεσε ο καιρός. Μου μίλησε για τα όνειρα του, τις αγωνίες του, τους προβληματισμούς , τα προβλήματα που αντιμετώπιζε και το πόσο του έλειπε η οικογένεια που άφησε πίσω στη χώρα του. Βλέπετε ο Μ είναι μετανάστης. Έχει περάσει δύσκολες καταστάσεις εδώ στην Ελλάδα. Θυμάμαι μια συζήτηση μας πριν καιρό που μου έλεγε πως αυτό που τον είχε πειράξει περισσότερο από όλα δεν ήταν ούτε η ανασφάλιστη εργασία , δεν ήταν τα χαμηλά μεροκάματα, δεν ήταν η γραφειοκρατία που αντιμετώπιζε για την έκδοση των χαρτιών του, δεν ήταν ο τραμπουκισμός κάποιων τρωκτικών αλλά ήταν το βλέμμα που του έριχνε ο απλός κόσμος. Ένα βλέμμα τόσο υποτιμητικό που λες και έκρυβε μέσα του όλο το μίσος που μπορεί να ένοιωθε κάποιος. Αυτό είναι που τον πείραξε περισσότερο από όλα.
5 σχόλια:
Πιστεύω raslow ότι βγήκατε "κερδισμένοι" από τη φιλία σας.
:-)
Κι ελπίζω στην αλλαγή προς το καλύτερο, της συμπεριφοράς μας προς τους ανθρώπους, που όπως και Έλληνες, αναζήτησαν μία καλύτερη ζωή κι επέλεξαν τη χώρα μας γι' αυτό.
Ποτέ δεν ήμουν ρατσίστρια. Όταν είχα πρωτομετακομίσει Εξάρχεια και πριν ακόμα βάλω τηλέφωνο, με είχε απειλήσει Αλβανός με μαχαίρι σε θάλαμο, επειδή μιλούσα με τον γκόμενό μου κι εκείνος ήθελε να χρησιμοποιήσει το τηλέφωνο ΤΩΡΑ! Πάντα προσπαθούσα στους μετανάστες να φέρομαι πιο γλυκά και μαλακά από το σύνηθες. Αρκετές φορές έχω εισπράξει ακόμη κι αγάπη. Κάποιες όμως έχω πάρει χοντρές μούντζες. Τι να πεις; Έτσι δεν είναι οι άνθρωποι;
@ vassia: Πράγματι κερδισμένοι βγήκαμε και ας μην τα λέμε συχνά με τον Μ, τα λέμε καλά όμως. Το θέμα της συμπεριφοράς θεωρώ πως είναι λίγο δύσκολο να αλλάξει, όχι όμως και ακατόρθωτο λόγω της ξενοφοβίας που μας βομβαρδίζουν καθημερινώς.
@ demon: Εξάρχεια.. αχχ, μου έρχονται στο νου ευχάριστες αναμνήσεις (λίγο άσχετο με το θέμα μας). Μ.....ς είναι κάποιος ανεξαρτήτου εθνικότητας . Παντού υπάρχουν καλοί και κακοί. Βέβαια το θέμα της εγκληματικότητας θαρρώ πως έχει βαθιά αίτια και καμιά φορά
η ίδια οπλίζει το χέρι του εκάστοτε θύτη ( εννοείται πως δεν αναφέρομαι στο γεγονός που αναφέρεις με το τηλέφωνο) Καληνύχτα
Το ένιωσα αυτό το σύντομο αλλά εύστοχο ποστ. Γιατί από το κράτος δε περιμένω τίποτα καλό. Από τον συνάνθρωπο όμως περιμένω. Γι' αυτό.
Από το κράτος μόνο άσχημα μπορούμε να περιμένουμε. Τα πάντα εγώ πιστεύω πως ξεκινάνε από εμάς τους ίδιους. Γενικώς είμαι της γνώμης πως από τα πιο μικρά ξεκινάνε και τα πιο σπουδαία.
Καληνύχτα
Δημοσίευση σχολίου