Αγαπημένα μου πρόβατα, να ξέρατε πόσο περήφανος νοιώθω που δεν διαδήλωσα δίπλα σας σήμερα. Από τις λίγες φορές που δεν απέργησα και δεν ένοιωσα μαλάκας. Διότι εγώ δεν πήγα στην πορεία διαβάζοντας το ciao στο δρόμο, ούτε συζήταγα το τι έγινε την προηγούμενη μέρα στο Μαρία η άσχημη, ούτε ποιος τα ΄χει με ποια και σε ποια πίστα θα με βρει το σαββατόβραδο να χαζεύω τα αφεντικά στα μπροστινά τραπέζια. Τώρα το εάν άφησα να μάχονται αυτά τα πρόβατα , που δυστυχώς δεν είναι ούτε ελευθέρας βοσκής, για τα δικά μου δικαιώματα είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα … μάχονται έγραψα; Το άλλο με το Τοτό το ξέρετε;
Υ.Γ Τα κείμενα που ανήκουν στην κατηγορία viva la revolution συνήθως αποτελούν μια σατυρική ματιά στην κοινωνία μας και χαρακτηρίζονται από μια μεγάλη δόση υπερβολής… το συγκεκριμένο όμως, δυστυχώς για κάποιους, όχι. Μπεεεεεεεε
6 σχόλια:
Οχι απλά υπερβολικός είσαι αλλά και έξω από το θέμα.
Βλέπεις το θέμα μας στην απεργία σήμερα είναι η επίθεση της κυβέρνησης και όχι η οποιαδήποτε αλλοτρίωση που προσφέρει το σύστημα στους εργαζόμενους.
Το γεγονός όμως ακόμα και τέτοιος (κατά λεγόμενα σου) κόσμος κατέβηκε σήμερα αυτό σημαίνει ότι όυτε η Μαρία η Ασχημη ούτε το ΟΚ μπορούν να μας κλείσουν τα μάτια μπροστά στα ψέμματα του Καραμανλή και την ωμή επίθεση στις γυναίκες.
Νομίζω επίσης ότι σήμερα διαδήλωνε η εργατική τάξη αν εσύ δεν ανήκεις σε αυτήν σε ποια τάξη ανήκεις; Αφου διαλέγεις να μην πολεμάς με την τάξη που ιστορικά ήταν τάξη που έχει την δύναμη να σταματήσει τον καπιταλισμό τότε με ποιούς παλεύεις;
Τα πρόβατα του συστήματος πάντα υπήρχαν και δεν είναι κατακριτέο αφού αυτός είναι ο ρόλος των "ιδεολογικά κ συνειδησιακά καθαρών" να σταματήσουν το σύστημα αν γεννάει πρόβατα και αυτό είναι η πιο σκληρή μάχη. Ενώ εσύ αυτούς που συμπορεύονται με τις ιδέες που λένε όχι στο ασφαλιστικό, καμιά ιδιωτικοποίηση, αυξήσεις τώρα, τους ονομάζεις πρόβατα. Αν είναι αυτοί πρόβατα τότε οι φασίστες του προηγούμενου Σαββάτου τί είναι;
Η τα πρόβατα της αυτονομίας που δεν έχουν καμιά παρέμβαση στα δρόμενα (αν και αυτό αλλάζει σιγά-σιγά), ή τα πρόβατα που τα μηδενίζουν όλα για βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα ξεκομένα από την πραγματικότητα με φύμωση και διαστρέβλωση;
Στην τελική ras ποιος είναι το ταξικός εχθρός σου?
Η απάντηση είναι καθαρή και βοηθάει κάθε φορά που σου χτυπάει την πόρτα ένα κίνημα...
Στις 3 Μάρτη έχουμε νέα απεργιά εκπαιδευτικών και φαίνεται να ξεσκαρώνει πάλι ένα πανεκπαιδευτικό κίνημα παράλληλα με τους εργαζόμενους στην ΔΕΗ στα λιμάνια κα... Ο νέος Μάης 68 είναι στο χέρι μας να σκάσει και εμείς γι άλλη μια φορά στοχεύουμε στο αλλού;
Αλέξη θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο σύντομος και περιεκτικός γίνεται στις απαντήσεις μου διότι όπως θα θυμάσαι έχουμε κάνει πολλές φορές ανάλογες συζητήσεις στο παρελθόν.
Καταρχήν δεν είμαι εκτός θέματος. Το θέμα διάλεξα εγώ να το θίξω άρα είναι λίγο απίθανο να βρεθώ εκτός θέματος. Μάλλον δεν κατάλαβες εσύ αυτό που εγώ ήθελα να θίξω. Το όλο ποστ αναφέρεται σε ένα παρεάκι που συνάντησα σήμερα όταν πήγαινα και εγώ στην πορεία αλλά τελικώς μετά από αυτά που άκουσαν τα αυτιά μου από την συγκεκριμένη παρέα αποφάσισα να γυρίσω πίσω. Το θέμα της απεργίας ξέρεις και εσύ πως το γνωρίζω πολύ καλά (δεν έθιξα αυτό στο ποστ ξαναδιευκρινίζω) όπως και σε ποια τάξη ανήκω. Ούτε υπερβολικός είμαι για τον τρόπο που περιέγραψα τα συγκεκριμένα άτομα … αντιθέτως θα έλεγα πως ήμουν επιεικής διότι θα μπορούσα να πω και άλλα ακόμα αλλά διάλεξα να μην το κάνω. Αυτό το ιστορικά έχει την δύναμη να σταματήσει το καπιταλισμό ομολογώ πως δεν το έχω συναντήσει. Παντού κυριαρχεί ο καπιταλισμός ή ο φιλελευθερισμός ( γιος κατά εμένα του καπιταλισμού). Δεν διαφωνώ στο ότι πράγματι μπορεί και να έχει την δύναμη να τον σταματήσει αλλά δεν το έχει πράξει. Τώρα για τα πρόβατα που λες της αυτονομίας δεν θα σου απαντήσω διότι κάποιος από αυτά τα που λες εσύ πρόβατα θα μπορούσε να χαρακτηρίσει και κάποιους αριστερούς π.χ σαν πρόβατα της αριστεράς ή του εκάστοτε κόμματος και να θεωρεί πως οι άλλοι δεν έχουν καμία παρέμβαση στα δρώμενα. Δεν αντέχω να ξαναμπω σε αυτό το φαύλο κύκλο. Όσον αφορά για το Μάη του 68 εγώ μαζί σου θα είμαι διότι εάν θυμάσαι μια παλαιότερη μας κουβέντα ( πολλά χρόνια πίσω) σου είχα πει πως εγώ ζω για να δω την εξέγερση όχι την επανάσταση ( γνωρίζοντας πως δεν είναι σωστό). Βέβαια όλον αυτόν τον μύθος της εποχής του Μάη , τα κινήματα κατά του ρατσισμού στην Αμερική όλη η αριστερά το βλέπει λάθος. Διότι ήταν η εποχή που παρόλο αυτά τα γεγονότα έπειτα ξαναγυρίσαμε στον καπιταλισμό χωρίς κάποια ουσιαστική αλλαγή. Θεώρησε το αυτό σαν παρένθεση διότι πραγματικά είναι μεγάλη κουβέντα και δεν νομίζω να μπορεί να γίνει μέσω νετ. Επανέρχομαι λοιπόν στις απαντήσεις και στις διευκρινίσεις.
Τον ταξικό μου εχθρό τον γνωρίζω. Όπως και γνωρίζω και άλλους εχθρούς μου όμως διότι εμένα αυτά τα πρόβατα που όχι μόνο με προσβάλλουν αλλά δηλητηριάζουν την καθημερινότητα μου , τα όνειρα μου αλλά και την ζωή μου με την στάση τους είναι και αυτοί εχθροί μου. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά μας ( και αυτό το έχουμε ξαναπει). Για αυτούς που θεωρώ δικούς μου ανθρώπους ( και ας μην έχω πει κουβέντα μαζί τους για να μη νομίζεις πως αναφέρομαι σε οικογένεια φίλους κλπ) ή κοντα σε αυτά που υποστηρίζω εγώ θα πέθαινα . Για αυτούς που με την στάση τους με σκοτώνουν δεν μπορώ πια να σταθώ δίπλα τους. Χαίρομαι και σέβομαι τους ανθρώπους που μπορούν και το κάνουν , εγώ πάλι δεν μπορώ ή μάλλον καλύτερα δεν θέλω. Τέσπα σταματάω εδώ για τι είπα πριν πως θα είμαι περιεκτικός και έχω γράψει ολόκληρη έκθεση εδώ. Καλήνύχτα
To θέμα αν ο "Μάης 68" σίγουρα είναι θέμα εξέγερσης και όχι επανάστασης και ανατροπής, μιλάμε για ουσιαστικές διαφορές σίγουρα.
Το θέμα όμως του σεχταρισμού όπως και αν αυτό ορίζεται ή χρησιμοποιείται είναι αυτό που σπάει τις αλυσίδες.
Κι αλυσίδες μας πρέπει να είναι δυνατές. η απεργία που ενώνει και σπρώχνει στην ανατροπή της συνείδησης...
Κι εγώ γεννήθηκα "διαφορετικός" έγινα, όλοι μας έχουμε τις επιλογές μας αλλά δεν ευθυνόμαστε εμείς για το αν είναι σωστές ή όχι.
Ειδικά τις ψυχαγωγικές μας επιλογές δεν χρειαζόμαστε κάποιον να τις κρίνει. Δεν θα ήταν καλύτερος ο Παναγόπουλος αν άκουγε hiphop ούτε θα νικούσαμε αν σήμερα στην πορεία ήμασταν όλοι το ίδιο "όνειρο".
Σήμερα είχαμε τουλάχιστον ίδιο πολιτικό στόχο να μην περάσει το ασφαλιστικό, οι ιδιωτικοποιήσεις, η ενοποίηση των ταμείων κλπ
Ούτε στον Γαλλικό Μάη είχαμε όλοι την ίδια κουλτούρα ούτε στην Γένοβα το 2001.
ΥΓ: Μιλάω για τον Μάη έχοντας υπόψιν μου ότι η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται. Ο Μάης είναι όμως δείγμα της επιτυχίας της εξέγερσης, της ανυπακοής, της ανατροπής.
Raslow, καταρχήν το θέμα "απεργώ" είναι προσωπικό του καθενός μας.
Όμως, επίσης προσωπικό είναι και το πως αντιμετωπίζεις μία πορεία, μία απεργία, κ.λ.π.
Δεν μας ενδιαφέρει τι λένε, κάνουν ή σκέφτονται οι άλλοι.
Μας ενδιαφέρει εμείς τι κάνουμε.
Και πρόπαντων, μην απογοητεύεσαι φίλε μου.
Είναι νωρίς ακόμα.
:-)
vassia: Συμφωνώ σε αυτό που λες ότι η απεργία ή μια πορεία είναι προσωπικό θέμα. π.χ θεωρώ πως παρόλο που χθες δεν πήγα για δουλειά δεν σημαίνει και ότι απέργησα. Σε αυτό που λες ότι δεν μας ενδιαφέρει τι κάνουν οι άλλοι θα συμφωνήσω με την προυπόθεση
η στάση τους να μην επηρεάζει και εμάς .Δεν απογοητεύομαι τόσο εύκολα και ας φαίνονται αυτά που γράφω απογοητευτικά.
Αλέξη : Στο θέμα με το Μάη με μπερδεύεις λίγο αλλά μου φαίνεται πως λέμε το ίδιο δηλαδή πως ήταν εξέγερση κι όχι επανάσταση ( χωρίς να σημαίνει πως δεν υπήρχαν θετικά αποτελέσματα και επιπτώσεις. Για το θέμα των επιλογών θα διαφωνήσω, για άλλες μπορεί να μην έχουμε ευθύνη αλλά για άλλες οι ευθύνες βαραίνουν μόνο εμάς (τουλάχιστον για τον εαυτό μου). Τώρα για τις ψυχαγωγικές επιλογές που λες πάλι θα διαφωνήσω. Η στάση μας πρέπει να παραμένει ανάλογη σε όλους τους τομείς. Δεν θεωρώ κανέναν επαναστάτη, αριστερό εάν π.χ έπειτα από μια πορεία πάει και τα σπάει στα μπουζούκια ή σε οποιονδήποτε ξεπουλημένο "καλλιτέχνη". Όσο αφορά για θέμα με τις αλυσίδες σου εξήγησα και πριν πως εγώ δεν μπορώ πια να βρεθώ στην ίδια αλυσίδα με κάποιον που είναι εχθρός μου ...έστω και ενάντια σε άλλον (ταξικό) εχθρό.
Χαίρομαι που κάνω λάθος, στο θέμα απογοήτευση.
:-)
Όσον αφορά στους "άλλους" μας νοιάζει, ναι, όταν οι σκέψεις γίνονται πράξεις και μας αφορούν.
Εκεί παίρνουμε τα μέτρα μας.
Δημοσίευση σχολίου