Πέμπτη, Δεκεμβρίου 13, 2007

ΜΟΝΑΞΙΑ

Στο χρωστάω αυτό. Τόσα χρόνια ήσουν σταθερή συνοδοιπόρος. Πάντα δίπλα μου. όπου και εάν έμπλεκα, ό,τι κι αν σκάρωνα πάντα ήσουν μαζί μου χωρίς κανέναν ενδοιασμό και δεύτερες σκέψεις. Σε ευχαριστώ ειλικρινά από τα βάθη της ψυχής μου. Σε ευχαριστώ για όλα αυτά που ζήσαμε από την στιγμή εκείνη που με άφησες να σε ακολουθήσω. Σε ευχαριστώ για ό,τι χαρίσαμε. Σε ευχαριστώ που έγινες η μούσα μου και για όλα αυτά που μου ψιθύριζες κρυφά στο αυτί. Σε ευχαριστώ για κάθε ανατολή και δύση που μου έκανες την τιμή να δούμε μαζί. Σε ευχαριστώ για το ταίριασμα της ψυχής μου. Σε ευχαριστώ που έγινες το όπλο ενάντια στων πολλών την πλήξη. Ακόμα και για την θλίψη μου σου είμαι ευγνώμον. Σε ευχαριστώ για τα δύσκολα που περάσαμε. Σε ευχαριστώ για τα εύκολα που αποφύγαμε. Μα πιο πολύ σε ευχαριστώ για αυτά που θα έρθουν και θα ζήσουμε. Τελικά με αυτό τον τρόπο δεν ξεχρεώνω αντιθέτως μάλλον επιζητώ να χρεωθώ παραπάνω. Σου ζητάω λοιπόν να παραμείνεις δίπλα μου και στο μέλλον.

11 σχόλια:

Roadartist είπε...

.....

Seagull είπε...

...
Όλα να πάνε καλά!
Όλα θα πάνε καλά!
...
Θα ευχόμαστε, μυστικά, κι εμείς που σ΄αγαπήσαμε μέσα απ'τα γραπτά σου.
Όσο κι αν ξέρουμε, κατά βάθος, πως τέτοιες στιγμές κανείς "τρίτος" δεν μπορεί να βοηθήσει πραγματικά.
....

Karpouzenia είπε...

Μοναξιά μου όλα, Μοναξιά μου τίποτα... Μην μ'αφήνεις τώρα που 'ναι όλα πιο δύσκολα.

Μια μελωδία, μελαγχολική σαν τις μέρες μας τελευταία...

Βάσσια είπε...

Καλησπέρα :-)
Ποτέ δεν είχα σκεφθεί ότι, ναι, μπορούμε να της πούμε -ευχαριστώ-.
Στο κάτω κάτω, δεν είναι πάντα επώδυνη.

raslowbap είπε...

roadartist: Την καλησπέρα μου.
seagull: Ευχαριστώ πολύ αλλά δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας ειδικά όταν η μοναξιά αποτελεί συνειδητή επιλογή.
karpouzi: Θα έρθουν μέρες καλύτερες και πιο ενδιαφέρουσες.
vassia: Εγώ είμαι άποψης ότι η μοναξιά συνήθως δεν είναι επώδυνη ... είμαι λίγο παρανοϊκός το ξέρω.

Λωτοφάγος είπε...

Στη Σουηδία, ο μοναχικός άνθρωπος θεωρείται δυνατός διότι επιλέγει τη μοναξιά του. Εδώ συνήθως μας επιβάλλεται, γι'αυτό και την τρέμουμε! Κάνουμε δε, του κόσμου τους συμβιβασμούς προκειμένου να την αποφύγουμε. Καλύτερα θα ήταν να συμφιλιωθούμε με τον εαυτό μας για να μπορέσουμε να τον ανεχτούμε αν κάποτε μείνουμε μόνοι μαζί του!

Βάσσια είπε...

Προσωπικά raslow, την επιθυμώ, πολλές φορές, μη σου πω τις περισσότερες.
:-)

Seagull είπε...

Επανέρχομαι:
Για μένα, άλλο είναι η "μοναξιά" και άλλο η "μοναχικότητα, η μόνωση". Κι εγώ θεωρώ ιδιαίτερα δημιουργική την δεύτερη και γι'αυτό την χαίρομαι και την επιλέγω πολύ συχνά, έστω και για λίγο κάθε ημέρα. Η μοναξιά, όμως, είναι μια άλλη ιστορία... Συχνά σε ορίζει και δεν την ορίζεις... (Μεγάλη κουβέντα -για άλλη φορά...)

raslowbap είπε...

Υπάρχει αυτή η διαφορά. Απλά εγώ την μοναξιά την ορίζω αλλιώς. Την θεωρώ μία από της αισθήσεις μου. Δεν νομίζω να μπορώ να το περιγράψω με λόγια. Διότι οι αισθήσεις δεν περιγράφονται.
Καληνύχτα

Διαπορος είπε...

"Σε ευχαριστώ που έγινες το όπλο ενάντια στων πολλών την πλήξη" Αυτό ξανα πες το!

raslowbap είπε...

Το είχα ξαναπεί (ξαναγράψει μάλλον) κάπου και παλαιότερα. Καληνύχτα