Δεν ξέρω σήμερα γράφω ίσως και μόνο για να γράψω. Είχα σκεφτεί διάφορα θέματα που ήθελα να αναπτύξω αυτό το διάστημα. Τελικώς δεν κατάφερα να το κάνω. Άλλα δεν μου βγήκαν και σε άλλα βαρέθηκα να το προσπαθήσω. Δεν είχα και πολύ ελεύθερο χρόνο. Το πιο πιθανό όμως είναι να μην το ήθελα αρκετά. Γενικώς κάτι έχω το τελευταίο διάστημα, πέρα από τα συνηθισμένα υπαρξιακά μου. Μπορεί να φταίει ο καιρός διότι δεν πάει άλλο η κατάσταση με το παρατεταμένο καλοκαίρι.
Τελευταίως διάβασα πολλά ενδιαφέροντα post. Δύο είναι αυτά που κίνησαν περισσότερο το ενδιαφέρον μου διότι οι καταστάσεις που περιγράφονταν σε αυτά με βρίσκουν σχεδόν απολύτως σύμφωνο. Το ένα είναι της aggelika στο dreamingbrazil.blogspot.com. Χωρίς έμπνευση λέγεται. Κάπως έτσι νοιώθω και εγώ, κάτι που φαίνεται και από όσα προανέφερα. Το άλλο είναι του Βαγγέλη στο pikralida.blogspot.com: ο Μικρόκοσμος που με έκανε να θυμηθώ πόσο ευτυχισμένος νοιώθω στον δικό μου μικρόκοσμο. Θυμήθηκα κάτι που μου είχαν πει κάποτε πως ευτυχισμένος είναι αυτός που στον ελεύθερο του χρόνο κάνει αυτό που τον γεμίζει. Δυστυχώς δεν έχω πολύ ελεύθερο χρόνο αλλά από τότε που προσπαθώ να ακολουθώ αυτή τη συμβουλή πραγματικά είμαι ευτυχισμένος. Το πιο πιθανό όλα αυτά να μην σας ενδιαφέρουν και να σας φαίνονται κουραστικά. Αλλά και εγώ κουρασμένος νοιώθω. Όχι σωματικά αλλά ψυχικά. Κουράστηκα να προσπαθώ να κρατήσω τον μικρόκοσμο μου μακριά από το κανονικό κόσμο. Βέβαια όσο κουρασμένος και να είμαι δεν νομίζω να σταματήσω την προσπάθεια αυτή.
6 σχόλια:
Χαίρομαι που σου άρεσε το post μου.. Σε καταλαβαίνω, στην ίδια κατάσταση βρίσκομαι κι εγώ τον τελευταίο καιρό. Μια αδικαιολόγητη κούραση που δεν βγαίνει από καμία σωματική κόπωση. Μάλλον η ψυχή κουράστηκε, θέλει και αυτή τα διαλείμματα της!
Είναι φορές που ενώ δεν έχω κάτι ιδιαίτερο να πω ή να γράψω κάνω ανανεώσεις στο blog μου βάζοντας έστω ένα τραγούδι ή στίχους για να έχω απλά μόνο μια επαφή. Την έχω ανάγκη πλέον αυτή την επαφή με τους blogger-φίλους μου, έστω για μια καλημέρα..
μακάρι πάντως να είναι αυτό που λες οτι και η ψυχή χρειάζεται τα διαλείμματα της γιατί εάν είναι κα΄τι το συνεχές τότε δυστυχώς είναι σκούρα τα πράγματα.Μίλαγα και με έναν καλό φίλο τις προάλλες που και αυτός νοιώθει κάπως ανάλογα. τουλαχιστον ελπίζω κάπως να βρούμε ένα τρόπο να την χρησιμοποιήσουμε υπέρ μας αυτή την κούραση.Όσον αφορά την επικοινωνία είτε μέσω blog, είτε μέσω τέχνης είτε σε οποαιδήποτε άλλη μορφή της είναι πολύ σημαντικη και αναγκαία.
Τι να πω... Όλα τα έχουμε ξαναπεί. Για τον καιρό με βλέπω στο τέλος να χορεύω τον χορό της βροχής! Δεν την παλεύω άλλο. Ξέρεις πόσο μου αρέσουν οι βροχές. Τώρα όσον αφορά το post μου... με κολακεύετε μεσιέ... Χαίρομαι λοιπόν που σε κάτι τέτοια είμαστε "συνταξιδιώτες χωρίς χάρτη"...
Υπονοούμενα βλέπω για το ταξίδι χωρις χάρτη. Εγω βασικά θα ήθελα να κάνει κρύο , κι όχι τόσο να βρέξει. Αν και μια βροχούλα δεν θα με χάλαγε
ayta ta apogeymata oktwvriou k noevriou poli me melagxoloun... to exw paratirisi.
kathe xrono ayto ginete,twra pia apla perimenw tin palia gnwrimi fili mou...
Rakuneta : λές να φταίει μόνο ο καιρός; Μακάρι να είναι έτσι αλλά τουλάχιστον στην δική μου πρίπτωση δεν πρέπει να είναι φταίει μόνο αυτό.
Δημοσίευση σχολίου