Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 20, 2007

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ GRAFFITI

To graffiti με την μορφή που παρουσιάζει ως και σήμερα πρωτοεμφανίστηκε στη δεκαετία του 70 στις κοινότητες των αφροαμερικανών. Την ίδια περίοδο και στα ίδια μέρη αναπτύχθηκε και το κίνημα του hip hop. Ίσως και για αυτό πολλοί και για αρκετά χρόνια να το θεωρούσαν ένα από τα στοιχεία του hip hop. Βέβαια αυτό ήταν λάθος. Όποιος πιστεύει κάτι τέτοιο είναι διότι δεν έχει αντιληφθεί τι είναι το hip hop. Είναι πολλοί λίγοι αυτοί σε όλο τον κόσμο που έχουν αντιληφθεί τι είναι το hip hop. Φυσικά δεν συμπεριλαμβάνω τον εαυτό μου σε αυτούς απλά είχα την τύχη να πάρω μια μυρωδιά από τον κώδικα του που μέχρι στιγμής μου είναι αρκετή. Ένας ακόμα λόγος που ίσως το graffiti να ταυτίστηκε με το hip hop είναι πως και τα δύο αρχικά απευθύνονταν και προέρχονταν από τον ίδιο καταπιεσμένο κόσμο. Ένα χαρακτηριστικό των πρώτων graffiti είναι πως αρκετά συχνά έμεναν ανυπόγραφα. Αυτό που φαινόταν να νοιάζει τους δημιουργούς τους , πέρα από μια εικαστική παρέμβαση σε άχρωμες και μουντές τσιμεντόπολεις και αστικά κέντρα, ήταν το μήνυμα του εκάστοτε κομματιού που συνήθως ήταν άκρως κοινωνικό και πολιτικό. Με την πάροδο του χρόνου τα graffiti άρχισαν να υπογράφονται. Αρχικά το μέγεθος της υπογραφής ήταν πολύ μικρότερο σε σχέση με συνολικό μέγεθος του graffiti. Στη πορεία έγιναν ίσα. Μέχρι που φτάσαμε στην σημερινή εποχή που στα graffiti διακρίνεις μόνο την υπογραφή του δημιουργού τους. Πλέον είναι πολλοί λίγοι αυτοί που δεν πουλούν ,ή ακόμα και πουλιούνται οι ίδιοι, αυτή την τέχνη του δρόμου σε ιδιώτες. Επίσης είναι πολλοί λίγοι αυτοί που όταν κάνουν graffiti δεν παίρνουν την άδεια από τον εκάστοτε δήμο. Στο εξωτερικό τουλάχιστον είναι ακόμα πολλοί αυτοί που συνεχίζουν παράνομα να διαδίδουν την τέχνη τους. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι πως στη Νέα Υόρκη υπάρχει ειδικό τμήμα της αστυνομίας με σκοπό την καταπολέμηση του graffiti, στο οποίο συμμετέχουν και παλιοί γκραφιτάδες. Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω τον τύπο που έκανε τον μάγο κάτω από την γέφυρα στο Φάληρο. Για πολλά χρόνια όποτε τύχαινε να περνάω από εκεί με το που το έβλεπα γέμιζα με χαρά και ταξίδευα, έστω και νοητά, σε άλλους κόσμους. Όποιος βεβήλωσε αυτό το graffiti βεβήλωσε ολόκληρη την ιστορία του graffiti στην Ελλάδα. Εάν τύχει και τα παραπάνω διαβαστούν από κάποιον που ασχολείται ενεργά με το graffiti να γνωρίζει ότι γράφτηκαν από κάποιον που δεν έχει ταλέντο στο συγκεκριμένο θέμα. Αλλά αυτοί που έχουν οφείλουν να σεβαστούν την ιστορία του graffiti και κατά επέκταση τους ίδιους τους εαυτούς τους.

9 σχόλια:

Rakuneta είπε...

i eirwneia ine oti gia pollous ta graffiti stous dromous, ine simadi parakmis, ataksias, aliteias kai vevilwsis dimosias periousias.

apo tin alli vevaia, gia kapoious ine mia morfi texnis, mia prospatheia ektonwsis, enas tropos dilwsis mias katastasis, enos sinesthimatos, mias apopsis....

proswpika anikw stin deyteri katigoria, kai dilwnw fan tis sigkekrimenis kallitexnikis, kata ti gnwmi mou, dimiourgias. ta graffiti an ta koitaksi kaneis mporei na dei olokliro to koinwniko gignesthai na ksetiligete mprosta tou, vlepontas pragmatika ti apasxolei sigkekrimenes k eniote diaforetikes omades plithismou.

Βαγγέλης είπε...

Προσωπικά δεν θεωρώ οπωσδήποτε κακό ένα γκραφίτι που είναι ζωγραφισμένο μόνο το ψευδώνυμο. Μην ξεχνάμε πως είναι μια μορφή τέχνης. Όπως ο ζωγράφος πχ μπορεί να ζωγραφίσει κάτι με ιδιαίτερο νόημα, αλλά και μια βαρκούλα στη θάλασσα. Με τον ίδιο τρόπο και ο γκραφιτάς έχει το δικαίωμα να ζωγραφίσει απλά γράμματα. Δηλαδή θέλω να πω αν τα βασικά στοιχεία ενός ζωγράφου είναι ας πούμε το περιβάλλον, τότε τα βασικά στοιχεία ενός γκραφιτά συνήθως είναι τα γράμματα. Τα γράμματα είναι αυτά που δίνουν κι όλας την έμπνευση. Απ' όσο λίγο ασχολήθηκα θυμάμαι που τα tags μας δεν σήμαιναν τις περ/ρες φορές απολύτως τπτ. Απλά ήταν ένας ταιριαστός για εμάς συνδυασμός γραμμάτων. Κατα τα άλλα εννοείται ότι και εγώ συμφωνώ απόλυτα με όσα λες. Σίγουρα είναι καλύτερα να μην λείπουν τα κοινωνικοπολιτικά μνματα από μια τέχνη που γι' αυτό φτιάχτηκε αν και αυτό ισχύει για οποιαδήποτε τέχνη νομίζω. Η ομορφιά βέβαι από μόνη της είναι ένα κοινωνικοπολιτικό μνμ μες στην ασχήμια που μας περικλείει. Αισθάνομαι πραγματικά δυστυχώς πως το γκραφιτι δεν υπάρχει πια στην Ελλάδα. Ή τουλάχιστον στην Αθήνα. Έχω χρόνια να δω κάποια ομάδα να μου τραβήξει την προσοχή. Και το σημαντικότερο είναι ότι όλοι το εγκαταλείπουν μολις περάσουν τα 20. Βλέπεις η ωριμότητα προστάζει άλλα πράγματα. Και πολύ συχνά είναι ταυτόσημη με τις τάσεις και την μόδα.
'Οσον αφορά το γκραφίτι στο Θέατρο κάτω απ' τη γέφυρα που πλέον έχει σβηστεί πραγματικά κι εγώ είχα πικραθεί πάρα πολύ. Και δεν έχω ιδέα ποιος μπορεί να το έκανε μετά από τόσα χρόνια.
Όποτε συζητάω για το γκραφίτι μελαγχολώ και χαλιέμαι. Θα θυμάσαι βέβαια...

raslowbap είπε...

@ rakuneta: χαίρομαι που ανήκουμε στην ίδια κατηγορία . Είναι αλήθεια πως μπορούν να βγουν πολλές κοινωνικές προσεγγίσεις από τα γραφιτι. Βέβαια για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να υπάρχει μαι διάρκεια στα γκραφιτι. αυτό όμως τουλάχιστον στην αθήνα που έτυχε να ζω εγώ δεν ισχύει πλέον. Όπως είπε και ο Βαγγέλης μετά τα 20 οι γραφιτάδες τα παρατάνε. Οι περισσότεροι στην ελλάδα αυτό κάνουν.Ίσως το θεωρούν μια φάση τους που πέρασε.
@ Βαγγέλη: εννοείται που θυμάμαι την συζήτηση μας. Καιρό σκεφτόμουν να ανεβάσω ένα ποστ για το συγκεκριμένο θέμα και όταν είχαμε κάνει την συζήτηση το αποφάσισα ορίστικα. Βέβαια το ποστ που ανέβασα ήταν πολυ πρόχειρο και ήρθεκαιρό μετά την συγκεκριμένη συζήτηση. Ανάμεσα σε ένα απλό τοίχο και έναν με γραφίτι με ένα απλό ψευδώνυμο θα διάλεγα τον δέυτερο. Επειδή το γκραφιτι είναι τέχνη εννοείται πως δεν πρέπει να είναι μόνο πολιτικοποιημένο. Μπορεί πολυ απλά να συμβολίζει ενα συναίσθημα (όπως και για αυτό σαν φωτογραφία ανέβασα την συγκκριμένη και όχι κάποια με πολικοκοινωνικό μήνυμα) ή κάτι το προσωπικό. Βέβαια πιστεύω πως θα αναγωρίζεις και εσύ πως τα τελευταία χρόνια στα γκραφιτι ( αυτά τα λίγα) που γίνονται απουσιάζει εντελώς κάποιο κοινωνικό ή πολιτικό μήνυμα.
racuneta & βαγγέλη χαίρομαι πως στα περισσότερα συμφωνουμέ

aggelika είπε...

Εγώ δεν ξέρω πολλά για τα γκράφιτι, μου αρέσει πολύ πάντως να τα βλέπω στον δρόμο.. Μερικά είναι πραγματικά έργα τέχνης κι ας λένε πολλοί διάφορα..

Αν δεν βαριέσαι ψάξε στα παλιότερα post μου, έχω κάτι γκράφιτι από Brazil πολύ ωραία..

raslowbap είπε...

aggelika τις θυμάμαι τις φωτογραφίες που είχες ανεβάσει, πράγματι πολύ καλές.

Niemandsrose είπε...

κι άλλο πολύ καλό post! είχα γράψει κι εγώ πριν λίγο καιρό για τα στένσιλ του Banksy εδώ:
http://niemandsrose-niemandsrose.blogspot.com/2007/09/blog-post_25.html

raslowbap είπε...

niemandrose ευχαριστώ πολύ, τώρα θα μπω να τσεκάρω και το λινκ που έδωσες

Unknown είπε...

ΠΑΙΔΙΑ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΥΝΦΩΝΟΥΜΕ ΣΕ ΠΟΛΛΑ




CIVOT
HOSE CREW

raslowbap είπε...

Καλησπέρα Σπύρο,
Ειλικρινά δεν ξέρω πόσο καιρό έχεις αφήσει το comment αλλά σήμερα υπέπεσε στην αντίληψη μου, και εγώ χαίρομαι που συμφωνούμε.
Καληνύχτα και καλά βαψίματα σου εύχομαι , κρίνωντας από την υπογραφή σου.
Την καληνύχτα μου