ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ

Σήμερα για τους πολλούς είναι η παγκόσμια ημέρα της μουσικής, για μένα είναι πάντως είναι η παγκόσμια μέρα της μουσικής βιομηχανίας. Για τον λόγο αυτό θεωρώ σκόπιμο να αναδημοσιεύσω από την αυτόνομη περιοδική έκδοση uhuru #2 το παρακάτω κείμενο. Είχε γραφτεί πριν από 3 με 4 χρόνια. Από τότε δεν άλλαξαν και πολλά στις απόψεις μου. Το μόνο που ίσως θα άλλαζα εάν το έγραφα τώρα θα ήταν ο επίλογος. Δεν νομίζω να ήταν τόσο αισιόδοξος αφού στο διάστημα που μεσολάβησε είδα πολλές μάσκες να πέφτουν και πολλούς να ξεπουλιούνται από τους μεγάλους μας ροκάδες έως και τους υποτιθέμενους έντεχνους.

Η ΠΕΙΡΑΤΕΙΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΗ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ

Τον τελευταίο καιρό έχουμε «βομβαρδιστεί», από διαφημίσεις, λόγους καλλιτεχνάδων, μανατζεράδων και στελεχών δισκογραφικών πολυεθνικών εταιρειών για τη μάστιγα των αντιγραμμένων cd και της πειρατείας.

Έχουμε βαρεθεί να ακούμε ότι η πειρατεία σκοτώνει τη μουσική και άλλα τέτοια ψέματα. Η μόνη αλήθεια σ’αυτό το παραμύθι είναι ότι η πειρατεία πράγματι σκοτώνει, και πρέπει όλοι να τη βοηθήσουμε να σκοτώσει. Να σκοτώσει τη βιομηχανία της μουσικής, την εμπορευματοποίησή της και την τσέπη τους. Η πειρατεία βοηθάει τη μουσική να διαδοθεί πιο γρήγορα και σε περισσότερους ανθρώπους, αφού η πλειοψηφία του κόσμου δεν έχει τη δυνατότητα να αγοράσει κάποιο αυθεντικό cd στις εξωφρενικές τιμές που έχουν φτάσει, ενώ μπορούν να το αντιγράφουν σχεδόν τσάμπα ή να το αγοράσουν πειρατικό με 3 μόνο euro.

Πρέπει να σπαταλήσεις σχεδόν ένα ημερομίσθιο για να αγοράσεις ένα cd. Σε αυτή την τραγική κατάσταση έχουμε φτάσει. Έχουμε μπουχτίσει με τους υποστηρικτές των πολυεθνικών δισκογραφικών εταιρειών(Warner, Sony κ.α.), τα supermarket δίσκων (Metropolis, Virgin megastores), τους σκύλους που συναγωνίζονται για το ποιος θα πουλήσει περισσότερο και τα αντικειμενικά μουσικά κανάλια(ΜΑD)που δίνουν χώρο μόνο σε ορισμένους «καλλιτέχνες». Απλά να ξέρουν ότι πλέον υπάρχει και δυναμώνει συνεχώς η εναλλακτική λύση της πειρατείας, της αντιγραφής των cd ή τουλάχιστον την αγορά αυτών στα μικρά δισκάδικα της γειτονιάς μας και των αυτόνομων label(πλέον και στην Ελλάδα όπως 8ctagon κ.α.). Όση προπαγάνδα και να γίνει ακόμα ο κόσμος θα στρέφεται προς τη συγκεκριμένη πλευρά.

Η μουσική πρέπει να ταξιδεύει σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και αυτό δε μπορεί να το κάνει καμία πολυεθνική, κανένα supermarket δίσκων, κανένα μουσικοκάναλο που επιχορηγείται(ή αλλιώς λαδώνεται)απ’ τις πολυεθνικές. Αυτό όμως μπορεί να το κάνει η πειρατεία και οι αυτόνομες καταστάσεις.

Το μόνο πλέον που απομένει σε όλους αυτούς τους χοντρέμπορους είναι να στρέψουν τη μούντζα τους προς τα μούτρα τους.

ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ ΝΕΡΑΚΙ;

Τον τελευταίο καιρό οφείλω να ομολογήσω πως παρακολουθώ με πολύ σκεπτικισμό το θέμα που υπάρχει σχετικά με την έλλειψη ή όχι του νερού. Δεν έχω διαμορφώσει ακόμα πλήρη άποψη για το εάν υπάρχει αυτή η έλλειψη. Για αυτό το λόγο θα επικεντρωθώ σε κάποιες σκέψεις που με απασχολούν.

Ένα από τα βασικά στοιχεία του καπιταλισμού είναι η εμπορευματοποίηση που περιστρέφεται γύρω από την δημιουργία αναγκών και ελλείψεων. Ο πλανήτης αποτελείται κατά 70% από νερό εκ το οποίο μόνο το 0,5% είναι πόσιμο. Όμως γιατί τότε τις προηγούμενες γενιές από εμάς δεν τις απασχόλησε πότε το θέμα της έλλειψης νερού. Μια που αναφέρθηκα στον καπιταλισμό να σημειώσω κιόλας πως τον θεωρώ σαν το βασικό αίτιο της μόλυνσης του νερού αλλά και του αέρα. Ο καπιταλιστές – αφεντικά πλέον βλέπουν την υπόθεση του νερού καθαρά σαν ένα τρόπο αύξησης των κερδών τους και δεν ντρέπονται να το δηλώνουν ξεκάθαρα. Γνωστά οικονομικά περιοδικά αναφέρουν πως το νερό προβλέπεται να είναι για τον εικοστό πρώτο αιώνα ότι ήταν το πετρέλαιο για τον εικοστό. Ενώ στην ιστοσελίδα της παγκόσμιας τράπεζας αναφέρεται: Η αποτελεσματική διαχείριση τω υδάτινων πόρων απαιτεί την αντιμετώπιση του νερού ως οικονομικού αγαθού. Το νερό παλαιότερα θεωρούταν σαν το τελευταίο σύνολο των ιδιωτικοποιήσεων, κάτι που πλέον δεν ισχύει. Τρέμω στην ιδέα να σκέφτομαι το ενδεχόμενο στο μέλλον να κηρύσσονται πόλεμοι για το νερό όπως επίσης στην επίσης φριχτή σκέψη να χρησιμοποιείται το νερό σαν μέσο πίεσης, όπως χρησιμοποιείται σήμερα το πετρέλαιο, και τις συνέπειες που θα υπάρχουν από αυτό. Επίσης εάν τα αφεντικά καταφέρουν την πλήρη εμπορευματοποίηση του μην ξεχνάμε πως δεν θα υπάρχει τίποτα που θα μπορεί να το αντικαταστήσει.

Κλείνοντας να αναφέρω κάποιες χαρακτηριστικές χρήσεις του νερού, πέρα τις αυτονόητες όπως π.χ no water no life. Το εμφιαλωμένο νερό πωλείται από373 εώς και 3950 φορές ακριβότερο από αυτό της βρύσης. Η κατασκευή ενός μικροτσίπ απαιτεί 38 λίτρα νερού και η κατασκευή ενός αυτοκίνητου χρειάζεται 148,5 τόνους νερού. Επίσης όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να βρει πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία από το εισήγηση «Νερό υπό πίεση» από την ομάδα μητροπολιτικά συμβούλια.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Σαν σήμερα με γνώρισα. Σαν σήμερα ξεκίνησα να δημιουργώ. Σαν σήμερα με πήρε η φωτιά από το χέρι . Σαν σήμερα γνώρισα την αξιοπρέπεια και την άφησα να με οδηγήσει στο ταξίδι μου. Σαν σήμερα χάραξα πάνω μου τον δρόμο μου. Σαν σήμερα γεννήθηκα. Σαν σήμερα ερωτεύθηκα την σελήνη. Σαν σήμερα σκόραρα πρώτη φορά. Σαν σήμερα πίστεψα σε μένα. Σαν σήμερα ονειρεύτηκα για πρώτη φορά. Σαν σήμερα μέθυσα από τη ζωή για πρώτη φορά. Σαν σήμερα βρήκα το θάρρος μου. Σαν σήμερα πίστεψα πως ο κόσμος θα αλλάξει . Σαν σήμερα γνώρισα τον καλύτερο μου φίλο. Σαν σήμερα ηρέμησα. Σαν σήμερα πίστεψα στους ανθρώπους. Σαν σήμερα μαγεύτηκα. Σαν σήμερα γέλασα. Σαν σήμερα ήμουν παιδί ακόμα. Σαν σήμερα βρισκόμουν στους δικούς μου κόσμους.

Σαν σήμερα με έχασα. Σαν σήμερα συμβιβάστηκα. Σαν σήμερα προδόθηκα από τους ανθρώπους. Σαν σήμερα τσακώθηκα με το καλύτερο μου φίλο. Σαν σήμερα έπαψα να πιστεύω στην φιλία. Σαν σήμερα σταμάτησα τον αθλητισμό. Σαν σήμερα έκλαψα. Σαν σήμερα ένοιωσα την απόρριψη. Σαν σήμερα πληγώθηκα. Σαν σήμερα δείλιασα. Σαν σήμερα μεγάλωσα, ίσως και να γέρασα. Σαν σήμερα τρελάθηκα. Σαν σήμερα ταυτίστηκα με τον κόσμο. Σαν σήμερα μάλλον και θα πέθανα.

Όλες τις σημαντικές μου στιγμές, καλές ή κακές, θα τις θυμάμαι σαν σήμερα. Κι ας μην έγιναν σαν σήμερα. Αυτή είναι η ευλογία μου αλλά και η κατάρα μου.

The Kiss

THE KISS . . .

She is pregnant, he had just saved her from a fire in her house, rescuing her by carrying her out of the house into her front yard, while he continued to fight the fire.

When he finally got done putting the fire out, he sat down to catch his breath and rest.

A photographer from the Charlotte , North Carolina newspaper, noticed her in the distance looking at the fireman.

He saw her walking straight toward the
fireman and wondered what she was going to do.

As he raised his camera, she came up to the tired man who had saved her life and the lives of her babies and kissed him just as the photographer snapped this photograph.









And people say animals are dumb





--
truth is too precious to tell every fool who asks for it