Καιρό τώρα ήθελα να γράψω κάτι ακόμα για το hip hop. Η αρχή είχε γίνει με ένα άρθρο στην αυτόνομη περιοδική έκδοση uhuru ( ελπίζω να το θυμάστε). Πάντως όμως την τελευταία στιγμή πριν ξεκινήσω να γράφω, κάτι με σταμάταγε γιατί ήξερα πως αυτήν την αίσθηση που έχω για το hip hop δεν θα την μετέφερα όπως θα ήθελα και θα της άξιζε. Όμως όπως λένε όταν κάτι το θέλεις πολύ όλο το σύμπαν θα συνωμοτήσει για να το καταφέρεις. Εγώ πάλι πιστεύω πως κάπου εκεί έξω υπάρχει ένας μάγος που φροντίζει για αυτό. Όπως και φρόντισε τώρα και έφτασαν και σε μένα τα λόγια που θα σας μεταφέρω. Είναι λόγια που ακούστηκαν από τον B.D.Foxmoor στην ραδιοφωνική εκπομπή «όταν οι μικρόμυαλοι hiphopαγούν» και είναι ακριβώς αυτά που προσπαθούσα καιρό να γράψω.
2007 και η παγκόσμια μουσική βιομηχανία έχει καταφέρει την ομοιογενειμοποίηση του hip hop κώδικα λανσάροντας τον σαν τρόπο ζωής αποτελούμενο από 4 στοιχεία. Οι εγχώριοι κλακαδόροι hιpοhοpαγούντες πρόθυμοι όπως πάντα άλλοτε στα προστάγματα των καιρών αφέθηκαν για τα καλά στα χέρια της εποχής και στη ροή του κυρίαρχου ρεύματος. Κι όμως το hip hop δεν πέθανε όπως ισχυρίζονται κάποιοι γιατί όλοι αυτοί είναι εξαιρετικά ανίκανοι να σκοτώσουν κάτι που δεν κατανόησαν ποτέ, κάτι που απλά διηγούνται εγκυκλοπαιδικά και που το ζουν βάση οδηγιών και πλαισίων επικοινωνίας. Όμως ακόμα και εδώ σε αυτήν την απέραντη μουσική χωματερή υπάρχουν κάποιοι που αγωνίζονται χρόνια τώρα να σώσουν ό,τι μπορούν από την αρχική αίσθηση αυτού του κώδικα και η μάχη είναι άνιση. Ο πόλεμος όμως δεν έχει χαθεί. Όταν αυτή η γενιά βαρεθεί να hιpοhοpαγεί και αφομοιωθεί και κατ εικόνα εκτός από ουσία από το περιβάλλον της, τότε οι μόνοι που θα θέλουν να θυμούνται και να είναι περήφανοι για αυτό θα είναι όσοι κατανόησαν το low bap, εχθροί και φίλοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου