Περίμενε καιρό. Άραγε είχε έρθει πλέον η ώρα να υλοποιήσει την σωστή απόφαση; Το σκέφτηκε χιλιάδες φορές όλα αυτά τα χρόνια και πάντα στην ίδια απόφαση κατέληγε. Πότε όμως δεν βρήκε την ψυχική δύναμη να κάνει πράξη την απόφαση της, παρόλο που ήταν σωστή, και έτσι συνέχιζε να κάνει υπομονή . Δεν είναι εύκολο μια μάνα να σκοτώσει το παιδί της, ακόμα και αν αυτό την σκοτώνει σιγά και μεθοδικά κάθε λεπτό που περνάει. Ακόμα και αν αυτό σκοτώνει μαζί με την ίδια και τα υπόλοιπα παιδιά της, τα ίδια του τα αδέλφια. Ίσως να της ήταν τόσο δύσκολο γιατί για κάποιο περίεργο λόγο το συγκεκριμένο παιδί το αγάπησε περισσότερο από τα υπόλοιπα . Για αυτό του έδωσε το προνόμιο να σκέφτεται και την ευθύνη να γίνει ο αρχηγός της μεγάλης οικογένειας της. Όμως εάν ήθελε να σώσει την οικογένεια της θα έπρεπε να το σκοτώσει. Και πάλι όμως δεν μπορούσε ενώ είχε όλες τους τρόπους να το κάνει, παρόλο που όλο αυτό θα κράταγε μόνο μια στιγμή, μια στιγμή όμως που πλήγωνε για πάντα την καρδιά της. Έτσι πάντα στο τέλος άλλαζε την απόφαση της και διάλεγε να αυτοκτονήσει αφού θα άφηνε τον άνθρωπο να οδηγήσει την οικογένεια στον θάνατο. Την μοίρα αυτή είχε διαλέξει ο άνθρωπος όταν σκότωνε συνειδητά την ίδια του την οικογένεια, γνωρίζοντας ότι στον θάνατο οδηγείται και ο ίδιος, απλά η φύση μας άφησε να διαβούμε αυτό τον δρόμο.
